Британдық Цейлон кезеңі - British Ceylon period

Негізгі мақала: Британдық Цейлон
Бөлігі серия үстінде
Шри-Ланка тарихы
1686 Шри-Ланканың балет картасы (Тапробане)
Шежірелер
Кезеңдер
300,000 BP
–543 ж
543–377 жж
377 BC – 1017 ж
1017–1232
1232–1597
1597–1815
1815–1948
1948 - қазіргі уақытқа дейін
Тақырып бойынша

Шри-Ланка жалауы Шри-Ланка порталы

The Британдық Цейлон кезеңі тарихы болып табылады Шри-Ланка 1815 жылдан 1948 жылға дейінгі аралықта Кандян патшалығы Британ империясының қолына өтті.[1] Бұл аралдағы 2300 жылдық сингалдық монархия билігінің аяқталды.[2] Аралдағы ағылшын билігі 1948 жылға дейін ел қайта қалпына келгенге дейін жалғасты тәуелсіздік.

Шолу

Шри-Ланка тарихын кезеңдеу:

МерзімдеріКезеңКезеңҰзақтығы (жылдар)СубпериодҰзақтығы (жылдар)Негізгі үкімет
300,000 BP - б.з.д. 1000 жТарихқа дейінгі Шри-ЛанкаТас ғасыры– 300,000Белгісіз
Қола дәуірі– 
~ Б.з.д.Темір дәуірі–457
543 BC - 437 BCЕжелгі Шри-ЛанкаАнурадхапураға дейін– 106Монархия
437 BC - 463 ADАнурадхапура1454Ерте Анурадхапура900
463–691Орта Анурадхапура228
691–1017Пост-классикалық
«Ортағасырлық» Шри-Ланка		Кеш Анурадхапура326
1017–1070Полоннарува215Шоланы жаулап алу53
1055–1232 177
1232–1521Өтпелі365 289
1521–1597Ертедегі Шри-ЛанкаXVI ғасырдағы дағдарыс76
1597–1815Кандян– 218
1815–1948Қазіргі Шри-ЛанкаБритандық Цейлон–133Отарлық үкімет
1948–1972Қазіргі Шри-Ланка1948 жылдан бастап Шри-Ланка72 жыл бұрынДоминион24Конституциялық монархия
1972 - қазіргі уақытРеспублика48 жыл бұрынБіртұтас жартылай президенттік конституциялық республика

Фон

Португалияның қатысуы

Негізгі мақала: Португалдық Цейлон

Қазіргі уақытта Цейлонға бірінші болып келген еуропалықтар португал тілі: Луренчо-де-Альмейда 1505 жылы жеті соғысып жатқан жеті патшалыққа бөлінген аралды тауып, бұзушыларды қорғай алмады. Португалдықтар порт қаласында форт құрды Коломбо 1517 ж. және жағалау аймақтарын бақылауды біртіндеп кеңейтті. 1592 жылы сингалдықтар астаналарын ішкі қалаға көшірді Кэнди, басқыншылардың шабуылына қарсы қауіпсіз орын. Үздіксіз соғыс 16 ғасырда жалғасты. Цейлондықтардың көптеген ойпаттарына айналуға мәжбүр болды Христиандық жағалауында Мурс діни қуғын-сүргінге ұшырады және шегінуге мәжбүр болды Орталық таулар ал олардың кейбіреулері елден кетуді қалаған. Буддистердің көпшілігі Португалияның оккупациясы мен оның әсерін ұнатпады және оларды құтқарып, португалдықтарды жеңе алатын кез-келген күшті қарсы алды. 1602 жылы, сондықтан Голланд капитан Джорис ван Спилберген қонды, Канди патшасы оған көмек сұрады.

Голландиялық қатысу

Негізгі мақала: Нидерландтық Цейлон

Дәл осы 1669 жылы голландтықтар қатты шабуыл жасады, бірақ келісіммен аяқталды (екі тарап оны сыйламады), 1656 жылға дейін Коломбо құлап кетті. 1660 жылға қарай голландтар Канди патшалығынан басқа бүкіл аралға бақылау жасады. Нидерландылар (олар протестанттар болған) католиктерді (сол жақта қалған португалдық қоныс аударушылар) қудалады, бірақ буддистерді, индустарды және мұсылмандарды жалғыз қалдырды. Алайда, олар адамдарға португалдықтарға қарағанда әлдеқайда ауыр салық салды. Аралас Голландия-Шри-Ланка халқы Бургер халықтары Голландия билігінің мұрасы болып табылады.

1669 жылы Британ теңіз капитаны Роберт Нокс кездейсоқ Цейлонға қонды және оны Канди патшасы басып алды. Ол 19 жылдан кейін қашып кетті және ол туралы есеп жазды. Бұл аралды ағылшындардың назарына жеткізуге көмектесті.

Британдық билік

Негізгі мақала: Британдық Цейлон
19 ғасырдың аяғында Цейлонның неміс картасы.

Кезінде Наполеон соғысы, Ұлыбритания, деп қорқады Француз Нидерландыға бақылау Цейлонды француздарға жеткізуі мүмкін, 1796 жылы аралдың жағалау аймақтарын аз қиындықтармен басып алды. 1802 ж. Амиен келісімі аралдың голландтық бөлігі Ұлыбританияға өтіп, тәждік колонияға айналды. 1803 жылы Британдықтар басып кірді Канди патшалығы 1-де Кандян соғысы, бірақ қанмен тойтарылды. 1815 жылы Канди 2-ші Кандян соғысында оккупацияланып, Цейлон тәуелсіздігін аяқтады.

Қанды басуынан кейін Ува бүлігі, Кандян шаруаларын жерлерінен 1840 жылғы No12 (12-ші тәждік жерлер туралы жарлық немесе ысырапшыл жерлер туралы жарлық деп те атайды) қаулысы шығарды,[3] заманауи қоршау қозғалыс және пенюге дейін азаяды. Британдықтар Шри-Ланканың таулы аймақтары өте қолайлы болғанын анықтады кофе, шай және резеңке өсіру және 19 ғасырдың ортасында Цейлон шайы ақ шай өсірушілердің шағын тобына үлкен байлық әкеліп, британдық нарықтың негізгі құралына айналды. Пәтерлерде жұмыс істеу үшін плантациялар көптеген тамилдік жұмысшыларды импорттады жұмыспен қамтылғандар көп ұзамай арал тұрғындарының 10% құрайтын оңтүстік Үндістаннан. Бұл жұмысшыларға құл тәрізді жағдайда жұмыс істеуге және өмір сүруге тура келді саптық бөлмелер, мал қораларынан айтарлықтай ерекшеленбейді.

Ағылшын отарлаушылары жартылай еуропалық бургерлерді қолдады,каст Негізінен елдің солтүстігінде шоғырланған сингалдықтар мен тамилдер содан бері сақталып келген алауыздық пен араздықты күшейтті. Соған қарамастан, ағылшындар Шри-Ланкаға өз тарихында бірінші рет демократиялық элементтерді де енгізді. Бургерлерге 1833 жылдың өзінде-ақ белгілі бір дәрежеде өзін-өзі басқару берілген болатын. Тек 1909 жылға дейін конституциялық даму ішінара сайланған жиналыстан басталды, ал 1920 жылға дейін сайланған мүшелер саны ресми тағайындалған адамдардан басым болды. Жалпыға бірдей сайлау құқығы 1931 жылы қарапайым халықтың дауыс беруіне қарсылық білдірген сингалдықтар, тамилдіктер мен бургерлік элитаның наразылықтарына байланысты енгізілді.[4][5]

Тәуелсіздік қозғалысы

Негізгі мақала: Шри-Ланканың тәуелсіздік қозғалысы

The Цейлонның ұлттық конгресі (CNC) үлкен автономияны үгіттеу үшін құрылды. Көп ұзамай партия этникалық және касталық бағытта бөлінді. Профессор К.М. де Силва, әйгілі Перадения тарихшысы Цейлон Тамилдерінің азшылық мәртебесін қабылдаудан бас тартуы CNC-ті бұзудың негізгі себептерінің бірі болғанын көрсетті.[6] CNC тәуелсіздікке немесе «свараджға» ұмтылған жоқ. Тәуелсіздік қозғалысы деп аталуы мүмкін екі ағымға бөлінді, мысалы, Цейлонның мәртебесін біртіндеп өзгерту арқылы тәуелсіздікке ұмтылған «конституционалистер» және Коломбо Жастар Лигасымен, Гонасингенің Лейбористік қозғалысымен байланысты радикалды топтар және Джафна жастар конгресі. Бұл ұйымдар сварадждың үнін бірінші болып көтерді немесе Үндістанның үлгісіне сүйене отырып, тәуелсіздік, қашан Джавахарлал Неру, Сароджини Найду және басқа үнді лидерлері 1926 жылы Цейлонға барды.[7] Конституционалистердің күш-жігері келді Donoughmore комиссиясы реформалар (1931) және Солбери комиссиясы басшылық еткен министрлер кеңесінің 1944 жылғы конституциясы жобасын негізінен қолдаған ұсыныстар D. S. Senanayake.[6][7] Марксист Ланка Сама Самаджа партиясы 1935 жылы Жастар лигасынан шыққан (LSSP) тікелей тәуелсіздікке деген сұранысты олардың саясатының негізіне айналдырды.[8] Мемлекеттік кеңестегі оның депутаттары, Н.М.Перера және Филипп Гунавардена, осы күресте көмектесті Колвин Р. Де Силва, Лесли Goonewardene, Vivienne Goonewardene, Эдмунд Самаркоди және K. Natesa Iyer. Олар сонымен қатар ағылшын тілін ресми тіл ретінде сингала мен тамилге ауыстыруды талап етті. Марксистік топтар азшылық болды, бірақ олардың қозғалысына Ұлыбритания әкімшілігі үлкен күдікпен қарады. Британдық Раджға қарсы көтеріліске қарсы ерлік (бірақ нәтижесіз) әрекеттері белгілі бір қантөгіске және тәуелсіздіктің кешеуілдеуіне әкеліп соқтырар еді. 1950 жылдары шыққан Британдық мемлекеттік құжаттар марксистік қозғалыс Отаршылдық кеңсесінде саясат жасаушыларға өте жағымсыз әсер еткенін көрсетеді.

The Солбери комиссиясы 1930 жылдардағы конституциялық реформа үгітінің ең маңызды нәтижесі болды. Тамил басшылығы сол кезде оның қолына өтті Г.Г.Поннамбалам «цейлондық сәйкестікті» жоққа шығарған.[9] Поннамблам өзін «мақтан тұтатын дравидтік» деп жариялап, тамилдіктерге тәуелсіз сәйкестік орнатуға тырысты. Поннамблам сингалдықтарға шабуыл жасаған саясаткер және олардың тарихи шежіресі Махавамса. Навалапитиядағы осындай өршіген шабуыл 1939 жылы алғашқы сингалдық-тамилдік бүлікке әкелді.[7][10] Поннамбалам қарсы болды әмбебап франчайзинг, қолдау көрсетті касталық жүйе және Тамилдің құқығын қорғау үшін тамилдіктерден (1931 жылғы халықтың 45%) сингалдықтардан (халықтың шамамен 72%) парламенттегі орын саны тең болуы керек деп мәлімдеді. Бұл «50-50» немесе «теңдестірілген өкілдік» саясаты сол кездегі Тамил саясатының басты белгісі болды. Поннамбалам сонымен қатар британдықтарды «дәстүрлі тамил аудандарында» колония құрды және буддистерге буддисттік уақытшылдығының ықпалында болды деп айыптады. The Солбери комиссиясы Поннамбаламның бұл ұсыныстарын жоққа шығарды, тіпті олардың қолайсыз коммуналдық сипатын атап өтті. Сингалдық жазушылар Тамилдердің оңтүстік қалалық орталықтарға, әсіресе Джафна-Коломбо теміржолы ашылғаннан кейін, үлкен иммиграция болғандығын көрсетті. Сонымен қатар, Сенанаяке, барон Джаятиллеке, Оливер Гунатиллеке және басқалары Солбери комиссиясын ресми түрде оларға қарсы қоймай лоббизм жасады. Бейресми ұсыныстарда кейінірек 1944 жылғы конституцияның жобасы болуға тиіс болатын.[7]

Д.С.Сенанаяке үкіметінің соғыс уақытындағы Ұлыбритания әкімшілігімен тығыз ынтымақтастығы оларды қолдады Лорд Луи Маунтбэттен. Тарихшылар оның жіберімдері мен Цейлон үшін тәуелсіздікке қолдау білдірген колониялық кеңсеге жеделхат Сенанаяке үкіметіне Шри-Ланканың тәуелсіздігін қамтамасыз етуге көмектесті деп келтірді. Ұлыбританиямен арадағы ынтымақтастық, сондай-ақ Оливер Гонателлек басқарған соғыс нарығының қажеттіліктерін Цейлондық нарықтарға жеткізу нүктесі ретінде бағыттау жаңа тәуелсіз үкімет үшін өте қолайлы қаржылық жағдайға алып келді.

Екінші дүниежүзілік соғыс

Негізгі мақала: Цейлон Екінші дүниежүзілік соғыста

Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде Шри-Ланка британдықтардың жапондарға қарсы базасы болды. Шри-Ланкадағы соғысқа қарсылықты марксистік ұйымдар ұйымдастырды. Тәуелсіздікті қолдайтын LSSP үгіт-насихат жетекшілерін отаршыл билік тұтқындады. 1942 жылы 5 сәуірде Жапон Әскери-теңіз күштері Коломбоны бомбалады, бұл Коломбо коммерциялық секторында басым болған үнді көпестерінің ұшуына әкелді. Бұл рейс Сенанаяке үкіметінің алдында тұрған негізгі саяси проблеманы жойды.[7] Марксистік көсемдер Үндістанға қашып, сондағы тәуелсіздік күресіне қатысты. Цейлондағы қозғалыс минускульды болды, тек ағылшын білімді интеллигенциясы мен кәсіподақтармен, негізінен қалалық орталықтарда шектелді. Бұл топтарды Филиптің ағасы Роберт Гунавардена басқарды. Осы «қаһармандыққа», бірақ соғысқа тиімсіз көзқарасқа мүлдем қайшы, Сенанаяке үкіметі соғысты пайдаланып, командалық элитамен қарым-қатынасты одан әрі дамыта түсті. Цейлон британдық империя үшін соғыста шешуші болды Лорд Луи Маунтбэттен Коломбоны Шығыс театрының бас кеңсесі ретінде пайдалану. Оливер Goonatilleka қазынаны толтыру үшін елдің резеңке және басқа ауылшаруашылық өнімдерінің нарықтарын сәтті пайдаланды. Осыған қарамастан, сингалдықтар Ұлыбританиямен ерекше қарым-қатынас орнату үшін соғыс ұсынған мүмкіндіктерді пайдаланып, тәуелсіздік пен сингалдық егемендікті үгіттей берді.

Сонымен қатар, марксистер соғысты империалистік бағыт ретінде анықтап, а пролетарлық революция, олардың елеусіз ұрыс күштеріне пропорционалды емес үгіт жолын таңдады және Сенанаяке мен басқа этникалық сингалдық көшбасшылардың «конституционалистік» тәсіліне түбегейлі қарсы болды. Шағын гарнизон Кокос аралдары Цейлони басқарған британдықтарды қуып шығаруға тырысты. LSSP-тің бұл әрекетке белгілі бір үлесі бар деп мәлімделді, бірақ бұл анық емес. Қатысушылардың үшеуі Екінші Дүниежүзілік соғыс кезінде «тілсіздіктен» атылған британдық субъектілерден жалғыз адам болды.[11]

Шри-Ланкалықтар Сингапур және Малайзия «Ланка полкін» құрды Үндістан ұлттық армиясы.

Д.С.Сенанаяке бастаған конституционалистер тәуелсіздікке қол жеткізді. Солберидің конституциясы 1944 жылы Сенанаякенің министрлер кеңесі дайындаған болатын. Доминион мәртебесі және тәуелсіздік туралы уәде Отаршылдық кеңсесінде берілген болатын.

Соғыстан кейінгі

Сингалдықтардың лидері Дон Стивен Сенанаяке тәуелсіздік мәселесінде «бостандыққа жетудің» қайта қаралған мақсатымен келіспей, CNC құрамынан шықты, дегенмен оның нақты себептері неғұрлым нәзік болды.[12] Ол кейіннен Біріккен ұлттық партия (UNP) 1946 ж.,[13] Солбери комиссиясының шымылдық лоббисіне негізделген жаңа конституция келісілген кезде. 1947 жылғы сайлауда БҰҰ Парламенттегі аз орынға ие болды, бірақ Соломон Бандаранаикенің Синхала Маха Сабхасымен және Г.Г. Поннамбалам. Тамил-коммуналистік лидер Поннамбаламның және оның сингалдық әріптесі Бандаранаикенің сәтті қосылыстары Сенанаякенің керемет теңдестіру әрекеті болды. Алайда Поннамбламның қалыпты жағдайға ауысуынан туындаған Тамил ұлтшыл саясатындағы вакуум христианның заңгер ұлы С.В. Челванайкам басқарған Тамил егеменді партиясы (ағылшын тіліне «Федералды» партия ретінде берілген) Тамил Арасу Каччи үшін өріс ашты. министр.

Сондай-ақ қараңыз

Әдебиеттер тізімі

  1. ^ «Патша Шри викрама ражасингхе: Шри-Ланканың соңғы монархы». Тамыз 2016. Алынған 29 қыркүйек, 2019.
  2. ^ «Аудиториядағы 1815 жылғы Кандян конвенциясы». Rootsweb.ancestry.com. Алынған 8 қазан 2017.
  3. ^ Эльман, А.О .; Ратнавера, Д. Де С .; Силва, К.Т .; Wickremasinghe, G. (қаңтар 1976). Шри-Ланкадағы жер қонысы 1840-1975 жж.: Осы тақырыпқа қатысты негізгі жазбаларға шолу (PDF). Коломбо, Шри-Ланка: Аграрлық ғылыми-зерттеу институты. б. 16. Алынған 20 желтоқсан 2019.
  4. ^ «Мұрағатталған көшірме». Архивтелген түпнұсқа 2011-06-22. Алынған 2009-09-19.CS1 maint: тақырып ретінде мұрағатталған көшірме (сілтеме)
  5. ^ «Мұрағатталған көшірме» (PDF). Архивтелген түпнұсқа (PDF) 2009-03-27. Алынған 2009-09-19.CS1 maint: тақырып ретінде мұрағатталған көшірме (сілтеме)
  6. ^ а б К.Ме де Силва, Цейлон университеті Цейлон тарихы, б. 225
  7. ^ а б c г. e Доктор Джейн Рассел, ДоноМор конституциясы бойынша коммуналдық саясат. Циисара Пракасакё, Дехивала, 1982 ж
  8. ^ «Эдмунд Самараккоди сенімін соңына дейін сақтады». Priu.gov.lk. Архивтелген түпнұсқа 10 желтоқсан 2018 ж. Алынған 8 қазан 2017.
  9. ^ Гансард, 1935
  10. ^ Үнді ағзасы, 1939 жылдың 1 қарашасы
  11. ^ «Мұрағатталған көшірме». Архивтелген түпнұсқа 2001-09-11. Алынған 2016-02-05.CS1 maint: тақырып ретінде мұрағатталған көшірме (сілтеме)
  12. ^ «Asia Times: ШРИ ЛАНКА: ҰЙЫҚТАЛҒАН ОҚИҒА». Atimes.com. Алынған 8 қазан 2017.
  13. ^ «Шри-Ланка - Сингалдық тараптар». Countrystudies.us. Алынған 8 қазан 2017.