Ойран - Oiran

Ойран (花魁) жылы жоғары дәрежелі сыпайылардың нақты санаты болды жапон Тарих. Осы санаттағы бірқатар дәрежелерге бөлінген, ойран әлеуметтік жағынан да, олар ұсынған ойын-сауық жағынан да жалпыға ортақ деп саналды жезөкшелер ретінде белгілі yūjo (遊 女) («ләззат әйел»).[1] Дегенмен ойран сонымен бірге олар жезөкшелікпен де айналысқан, олар дәстүрлі өнердегі шеберліктерімен ерекшеленіп, жоғары деңгейге ие болған ойран клиенттерді таңдаған таңдау дәрежесі бар.[2] Термин шыққан Йошивара, қызыл шам туралы Эдо 1750 жж. және тарихи Жапониядағы жоғары деңгейдегі сыпайы адамдардың барлық деңгейлеріне қатысты.[3]

Қызметтері ойран эксклюзивті және қымбат болуымен жақсы танымал болды ойран әдетте тек лақап атқа ие бола отырып, қоғамның жоғарғы топтарының көңілін көтереді 'keisei' (лит., 'Castle toppler') олардың жүректерін ұрлау және жоғарғы сынып ерлерінің ақыл-ойына сәйкес келу қабілеті үшін. Көптеген ойран ләззат алу бөлмелерінің ішінде де, сыртында да танымал болды және олар әдетте бейнеленді укиё-е ағаштан жасалған іздер және кабуки театр пьесалары. Ойран дәстүрлі ән өнерін, классикалық би мен музыканы, оның ішінде ойнау қабілетін жақсы біледі деп күтілуде kokyū және кото, сондай-ақ клиенттермен жоғары сыныпта және формальды тілде сөйлеседі деп күтілген.

Кәсібінің тарихи биіктігінде трендтер мен сәнді әйелдер ретінде қарастырылғанымен, кейіннен бұл бедел 18-ші ғасырдың аяғы мен 19-шы ғасырларда күшке ие болды. гейша арасында танымал болды саудагерлер кластары олар үшін жеңілдетілген киім ретінде танымал қысқа, заманауи әндерді ойната білу кота үстінде шамисен және олардың заманауи әйелдік пен ерлерге достық қарым-қатынастың сәнді көріністері,[4] Бұл төменгі деңгейдің талғамын бейнелейтін, бірақ олардың патронатының көпшілігін құрайтын өте бай көпес таптары.

Танымалдығы мен сандары ойран 19 ғасырда, жезөкшелікке дейін, тұрақты түрде құлдырай берді Жапонияда заңсыз деп танылды 1957 ж. Алайда ойран қалу Киото Келіңіздер Шимабара мәдени және орындаушылық өнер дәстүрлерімен айналысуға ауданға рұқсат берілді ойранжәне гейшаның «ерекше сорты» деп жарияланды.[5] Қазіргі уақытта бір уыс ойран өздерінің жандандыру рөлінің бір бөлігі ретінде жезөкшелікпен айналыспайтын ренакторлар Киотода, Жапонияның басқа жерлерінде, сондай-ақ парадтық парадтардың ренактацияларында өнер көрсететін бірқатар ренакторлармен бірге өнерін жалғастыруда. oiran dōchū.[6][7]

Этимология

Сөз «ойран» жапон фразасынан шыққан «oira no tokoro no nēsan» (い ら の 所 姉 さ さ ん) бұл «біздің (менің) орнымыздағы лас» деген сөзді еркін аударады. Жазылған кезде канджи, сөз екі таңбадан тұрады: «花«мағынасы» гүл «, және»魁«көсем» немесе «бірінші.» деген мағынаны білдіреді Йошивара ретінде белгілі болды ойран, бұл термин қазір барлығына кеңінен қолданылады.[8]

Дәстүрлер

Дәстүрлі өнер

Салыстырғанда yūjo, олар ұсынған сексуалды қызметтердің негізгі тартымдылығы болды, ойран бірінші кезекте көңіл көтерушілер болды. Болу үшін ойран, әйелге алдымен салыстырмалы түрде жас кезінен бастап бірқатар дағдылар бойынша білім беру керек болды, соның ішінде Чадō (Жапон шайының рәсімі ), икебана (гүл композициясы) және каллиграфия. Ойран ойнауды да үйренді кото, шакухачи, цузуми (қол барабан), шамисен және kokyū.[9] Клиенттер күткен ойран жақсы оқып, әңгімелесуге және зеректікпен және талғампаздықпен жаза білуге ​​және оларды әңгіме барысында интеллект бойынша сәйкестендіруге.[10][3]

Атаулар

Ләззат кварталдары шегінде ойранбеделділігі оның сұлулығына, мінезіне, біліміне және көркемдік қабілетіне негізделген,[11] санатына түсетін дәрежелер санынан көрінді «ойран». Ан ойран, гейшадан немесе қарапайым жезөкшелерден айырмашылығы, оның жезөкшелер үйінің иесі жоғарылатылуы немесе дәрежесін төмендетуі мүмкін, және әдетте ұрпақ атауын мұра етіп қалдырады («myōseki» (名 跡)) жоғары дәрежеге көтерілу кезінде; бұл атаулар, тек жезөкшелер үйінің иесінің жеке меншігінде, әдетте оны бұрын иеленген адамның беделіне ие болды, ал жезөкшелер иелері көбінесе олардың мұралары үшін олардың бет-әлпеті мен беделіне ұқсас адамдарды таңдайды. Myōseki жазылған канджи және, әдетте, поэзиядан, әдеби тарихтан және табиғаттан алынған мағынаны білдіретін, сол кездегі әйелдің орташа есімінен гөрі нақтырақ өңделген; myōseki бірінен сирек берілетін ойран тікелей олардың шәкіртіне дейін.[12]

ойран мұрагерлік атауды иелену үшін жоғары дәрежелі немесе білікті деп саналмаса, оның орнына сыпайы адамның аты ретінде жеткілікті талғампаз болып саналатын кәсіби атауды қолданады; Әдетте бұл жеке тұлғаны қорғау немесе жезөкшелер үйінің имиджін көтеру үшін алынған бүркеншік аттар болатын және қарапайым әйелдің есімінен гөрі сәл нақтырақ болуы мүмкін. Бұл есімдер, екеуінің де аттарымен қатар камуро және шинзō (сәйкесінше балалар көмекшілері және сыпайы шәкірттер) жазылды хирагана.[3][13]

Сыртқы түрі

Пайда болуы ойран гейшадан да, қарапайым әйелден де өзгеше болды, бұл олардың клиенттерінің жоғарғы сыныптарының талғамдары мен үміттерін көрсететін; Эдо кезеңінің басында кәсібінің биіктігі бойынша, ойран сегіз үлкеннен жоғарыға қарай киінген канзаши (шаш түйреуіштері), әдетте тасбақалардан, күмістен, алтыннан және асыл тастардан жасалған, олардың үлкен, әшекейленген және қатты балауыздан жасалған шаштар; әр түрлі атаулар мен мағыналарға ие бұл шаштар әртүрлі дәрежелерді, мезгілдерді және жағдайларды бейнелейтін етіп киілген.

Ан ойранКиім бірнеше қабатты кимонодан тұрды; сыртқы кимоно әдетте қатты безендірілген, атлас жібектен немесе жібектен тоқылған киім ретінде болады учикаке, ол қатты төселген етекті бейнелейтін еді. Мұны астермононың үстіңгі жағында белдіксіз киюге болады, ол тек жиек бойымен өрнектелген дизайнымен ерекшеленеді және белдікті obi алдыңғы жағынан байланған. Эдо кезеңінде бұл obi әрі кең, әрі қатал болып, салмақ пен ыңғайсыздықты арттырды.

Киім парадпен немесе басқа жолмен жүру кезінде, ойран киді кома гета - ұзындығы 20 сантиметр (7,9 дюйм) үш павлониа ағашының бітелуі. Көлемі бойынша жеңіл болғанымен, бұлар алдын алады ойран жаяу жүргенде кішігірім, баяу аяқ басудан басқа заттарды қабылдаудан; ойран осылайша ішке кіреді кома гета сырғанаумен, фигурасы 8 («сури-аши») қадам, екі күзетшімен бірге (белгілі «вакаймоно») оған көмектесу. Ойран әдетте киген жоқ табиғат шұлық, оның жалаң аяғы оның киіміндегі эротика нүктесі болып саналады. Жалпы, салтанатты шеру киімі ойран салмағы 20 килограмнан (44 фунт), көбінесе 30 килограмнан (66 фунт) асуы мүмкін,[1 ескерту] және киюге үлкен көмек қажет болады.

Дәрежелер

Сыпайылықтың жоғарғы дәрежесі - бұл тайū (太 夫), содан кейін кши (格子).[15][16] Төменгі мәртебелі сыпайылардан айырмашылығы, тайū клиенттерден бас тарту үшін жеткілікті беделге ие болды.[17] Олардың мәртебесі жоғары болды тайū өте қымбат - а тайūБір кешке арналған төлем бір кештің арасында болды ryo және бір ryo, үш бұл, жұмысшының айлық жалақысынан тыс және дүкен сатушысының жылдық жалақысымен салыстыруға болады.[18]

Бір аймақта көптеген сыпайылар тіркелуі мүмкін болғанымен, олардың саны өте аз болды тайū мәртебе; 1688 жылы шыққан басшылық кітапта жоғары деңгейдегі сыпайы адамдардың заманауи сандары бір салада көрсетілген барлық сыпайылармен салыстырғанда келтірілген:[19]

  • 13 тайū тіркелген Шимабара тіркелген 329 судьянның ішінен
  • 7 тайū тіркелген Шинмачи тіркелген 983 сыпайылардың ішінен
  • 3 тайū Осакада тіркелген және Йошивара тіркелген 2790 судьянның ішінен

A Йошивара 1792 жылы шыққан нұсқаулықта алты деңгейдің тізімі келтірілген ойран, оның ішінде тайū және кши, нұсқаулық шыққан уақытқа дейін ол бұл рөлдерде сыпайы адамдар болмай, ұйықтамады Йошивара, 30 жыл ішінде:[3]

  1. Тайū
  2. Коши
  3. Йобидаши Цукемавараши
  4. Санча
  5. Цукемавараши
  6. Зашикимочи

1761 жылы, соңғы тайū туралы Йошивара соңын белгілеп, зейнетке шықты тайū және кши бұл ләззат тоқсанында, екеуі де тайū және кши жұмысын Киото мен Осакада жалғастырды[3]. Сөз «ойран» сондықтан пайда болды Йошивара сыпайы дәрежеде қалған кез-келген әйелге арналған сыпайы өтініш уақыты ретінде.[20]

Тарих

Суреті ойран 1917 ж

Көрнекті орынға көтеріліңіз

Мамандығы ойран басында пайда болды Эдо кезеңі (1600–1868), жезөкшелер үйін белгілі бір ләззат бөлмелеріне шектейтін заңдар енгізілгеннен кейін yūkaku (遊 廓 / 遊 郭, жарық, «ойын алаңы») шамамен 1600 жылы, кейде аудандардағы қабырғаларды қоршауға алатын жезөкшелер үйін шектейді.[4]:59 Бұл кварталдар көбіне бекітілген қаланың немесе қаланың орталығынан біршама қашықтықта орналасатын, ал келесі ғасырларда бұл аудандардың құқықтық мәртебесі мен орналасуы бірнеше рет өзгеріп отырады; Кейде кейбіреулері жабылып, олардың тұрғындары басқа үлкен қызыл жарық ауданында тұруға немесе жұмыс істеуге жіберілді.

Тарихи жағынан ең танымал үш аудан болған Шимабара Киотода (ол жерде гейша 1970-жылдарға дейін болған),[21] Шинмачи жылы Осака және Йошивара Эдо қаласында (қазіргі күн Токио ). Уақыт өте келе бұл аудандар жезөкшелікпен айналысудан тыс спектакльдер мен фестивальдардан басқа ойын-сауық түрлерін қамтитын үлкен және дербес аудандарға айналды. Кәсібі 18 ғасырдың соңында пайда болған Гейша да кейде осы аудандарда жұмыс істеді, өйткені әр уақытта қабылданған жарлықтар оларды ресми түрде белгіленген қызыл шамдардан тыс жерлерде жұмыс істеуге шектеу қойды.

Қабылдамау

Олардың оқшаулануына және рахат аудандарынан шыға алмауына байланысты[4]:59, ойран дәстүрлі, ескірген және салт-дәстүрге айналды, одан әрі танымал қоғамнан алынып тасталды және олардың этикет, мінез-құлық және сөйлеу ережелерімен байланысты болды. Бұл олардың көпшілігіне қатысты қаржылық қол жетімсіздігімен бірге көтерілушілерге арналған ойын-сауық вакуумын тудырды саудагерлер кластары, салыстырмалы түрде жоғары байлығы мен әлеуметтік жағдайы салыстырмалы түрде төмен, оларды жұмысқа ала алмады ойран,[2]:18 осылайша, оның орнына анағұрлым қол жетімді және арзан гейшаны патрондау туралы шешім қабылдауға әкеледі.

Біршама уақыттан кейін, ойран сонымен қатар кең қоғамдағы атақты мәртебесін жоғалтып, ішінара сөйлеу және сыртқы түрінің ресми, жоғары деңгейлік стандарттарын көрсететін жоғары мәдениетті сыпайы адамдар ретінде, ал жағымсыз аудандардан шыға алмайтын және қарыздары үшін байланған торлы әйелдер сияқты көрінді. олардың жезөкшелер үйіне.[22] Сыртқы түрінің сақталуы ойран сәндегі өзгерістерді де көрсетпеген - гейша кәсібі дамып, барған сайын танымал бола бастағандықтан, билік саудагерлер класстарының жоғары және дәулетті талғамдарын қысқартуға тырысты, бұл танымал эстетиканы өзгерткен бірқатар киім жарлықтарына әкелді. сияқты бағындырылған және мәдениетті эстетиканың өрлеуіне әкелді екі, бұл ойран кескінді түрде көрінбеді немесе ұқсамаған.

Сол сияқты, ойын-сауық ойран Ұсыныстар негізінен бұрынғы сыпайы адамдардан бері өзгеріссіз қалды. Дегенмен ойран ойнады шамисен, олар оған арнап шығарған танымал және заманауи әуендерді ойнамады, керісінше, ұзынырақ балладаларға жабысып алды нагата, лирикалық мазмұнды талғампаз, бірақ ұстамды болған.[4]:59,259 Бұл айырмашылығы болды кота (қысқа «әндер») лирикалық мазмұны көбінесе шын жүректен шыққан және шыншыл болған Гейшаның әні.[23]

Гейшамен бәсекелестік

Бұл жылдары ойран бас тартты, гейша кәсібі туды және барған сайын күшейе түсті, бұл құлдырауға ішінара, тіпті егер көп болмаса да ықпал етті.

Гейша, ресми түрде сөйлескенде, ойын-сауықтың салыстырмалы түрде төменгі деңгейдегі түрі болып саналды, сондықтан оларды ресми түрде патрондауға тиісті жоғарғы топтар қамқорламады ойран орнына; дегенмен, Эдо кезеңінде гейша көпшілік сыныптарының талғамдарын білдіруге келді, олардың әлеуметтік жағдайы төмен және қаржылық еркіндігі оларды жоғары сынып еркектері жиі көретін самурайлар отбасының мәртебесін қолдау жөніндегі әлеуметтік міндеттемелерден босатты. .

Эдо кезеңіндегі қоғамда саудагерлер таптары байлық пен байсалдылыққа ие бола отырып, олар әлеуметтік және қаржылық қол жетімділікті бейнелейтін гейша үшін негізгі табыс көзі болды. ойран жоқ. Гейшаны патрондау арзан болды, олармен сөйлесу бейресми болды, клиенттің көңілін көтермес бұрын бірнеше таныстырулар қажет болды және сол кездегі ең танымал әндерді де ойнады және орындады. Саудагерлер таптарын бақылауға және сол арқылы жоғарғы таптардың келбеттері мен әлеуметтік жағдайын сақтауға бағытталған әр түрлі киім жарлықтары арқылы экстравагант немесе айқын байлық көріністері заңсыз шығарылып, астыртын жүргізілді, мысалы, эстетика әкелді. екі әйгілі және гейшаға танымал болған танымал.

Дегенмен, гейша да рахат аудандарында жұмыс істеді ойран жасады - кейде олардың сыртында жұмыс істеуге тыйым салынды - мамандық дамыған сайын екі мамандықты бөлуге қатысты заңдар қабылданды. Бұл уақыт өте келе ирониялық түрде гейша мен арасындағы айырмашылықты көбейтуге және күшейтуге әкелді ойран, біріншісінің танымалдылығын жоғарылату және соңғысының жойылуына әкелу. Гейшаға сәнді киінуге тыйым салынды ойранжәне клиенттерімен ұйықтауға тыйым салынды. Гейша жеке тіркеу бөлімінде тіркелді, егер болса ойран Гейшаны клиентті ұрлады деп айыптады, егер ол кінәлі деп табылса, оған жұмыс істеуге тыйым салынуы мүмкін толық тергеу жүргізілетін болады.[4]:59

Гейша және ойран кем дегенде ішінара өз үйлеріне кіріптар болуы мүмкін, гейшалар физикалық меншік түріне жатпайтын ойран олардың жұмыс берушілері болып саналды. Дегенмен ойран өздерінің ләззат бөлмелерінен шыға алмады және егер олар жоғары деңгейлерде болмаса, оның клиенттерінің қайсысын жезөкшелер үйінің бастығы қонақ күтуді талап етсе, Гейшаның екеуіне де үйлерінен кетуіне және қай патрондарды күтуді қалайтынын таңдауға мәжбүр болуы мүмкін адалдықты салыстыратын мақалдардың өсуіне ойран төртбұрышты жұмыртқалармен, ал бұл бұрыннан бар нәрсе емес.[4] Көптеген гейша қарызға батқан немесе өз қарыздарымен ең болмағанда біршама қарыз болған окия Бірнеше адам өздерін қаржылық үстемдік пен меншік жағдайында тапты ойран толығымен байланысты болды.[4]:68

Кейінгі жылдар (1850-1957)

Эдо кезеңінің соңына қарай ойран гейша саны өсіп, тартымды болған сайын танымалдығы азая берді. Басына қарай Мэйдзи кезеңі, Жапониядағы заңдастырылған жезөкшелікке қатысты ресми қатынастар елдің халықаралық қатынастарының артуына байланысты өзгерді. 19 ғасырдың аяғында гейша орнына келді ойран орталық үндеуімен, жапон қоғамындағы ең бай адамдарды таңдаудың көңіл көтерушісі және серіктесі ретінде ойран барған сайын күнделікті өмірден алшақтап кетті.

Ойран ескі ләззат бөлмелерінде клиенттермен кездесуді жалғастырды, бірақ олар сәннің алдыңғы қатарында болмады және сол жылдары Екінші дүниежүзілік соғыс, кез-келген сән-салтанат шоуы қатты басылған кезде, қоршаған мәдениет ойран 1957 жылы соңғы соққыға ұшырап, одан әрі зардап шекті Жезөкшелікке жол бермеу туралы заң - содан кейін сыпайы кәсібі, бұрынғыдай секс қызметі және бәрі заңсыз болды.

Заманауи ойран

Ан ойран парадта ерекше платформалы аяқ киім киген

Тайū гейшаға ұқсас көңіл көтеруді жалғастырыңыз, бірақ енді осы ойын-сауықтың бір бөлігі ретінде жыныстық қатынасты қамтамасыз етпеңіз. Беске жетпейді тайū - үш жүз гейшамен салыстырғанда - қазіргі Киотода қалды. Соңғы қалған тайū үй орналасқан Шимабараретінде ресми мәртебесін жоғалтқан ханамачи 20 ғасырдың аяғында.[24] Алайда, кейбіреулер әлі де мойындайды Шимабара санымен және қызметімен «гүлдер қалашығы» ретінде тайū баяу өсуде. Қалған бірнеше әйелдер осы уақытқа дейін өнермен айналысады тайū, жыныстық аспектісіз, мұны кәсіп немесе өмір салты ретінде емес, мәдени мұраны сақтау ретінде жасаңыз.[25]

Куртес парад

The Bunsui Sakura Matsuri Oiran Dōchū бұл әр сәуірде өткізілетін жыл сайынғы іс-шара Бунсуи, Ниигата Префектура (қазір қаланың бөлігі Цубаме). Көктемде өтетін парад тарихи сиқыршылардың өз округінің айналасында қонақтарының құрметіне жасаған серуенін тарихи түрде қайталайды. Заманауи шеруде үшеуі бар ойран шамамен 70 ілеспе қызметшісімен бірге толық дәстүрлі киімде. The ойран, кім аталады Шинано, Сакура, және Бунсуи киюдің ерекше баяу жүрісімен жүру кома гета. Жапонияда бұл іс-шараның танымал болуына байланысты, ұйымдастырушылар үш күннің бірі ретінде шеруге қатысуға өтінімдермен жиі толтырылады ойран немесе қызметші ретінде. Dōchū дегеннің қысқартылған түрі болып табылады ойран-дочу, ол сондай-ақ Dream Parade деп аталады Эчиго (Эчиго жоқ юме-дочу).

The Ōsu Көше орындаушыларының фестивалі - бұл айналасында өткізілетін шара Ōsu Kannon Храм Нагоя жыл сайын қазан айының басында. Екі күндік фестивальдің басты ерекшелігі - бұл баяу жүру ойран арқылы Ōsu Kannon сауда аркады. Бұл күндері мыңдаған көрермендер көше суретін түсіру үшін жақын болу үшін сауда көшелеріне жиналады ойран және олардың ер күзетшілері мен шәкірттерінің айналасындағылар (ерекше қызыл кимоно киген, ақ түсті бояумен боялған және ұзын қара шашты еске түсіретін жас әйелдер) Синтоизм священниктер ).

Ан Oiran Dōchū парад өткізіледі Минамишинагава жақын аудан Aomono-Yokochō, Шинагава әр қыркүйек.[26]

Сондай-ақ қараңыз

Ескертулер

  1. ^ Бұл анықтамада Shochiku костюмдер компаниясы және олардың рөлі үшін заманауи көбею костюмі көрсетілген Агемаки, пьесадағы сыпайы адам Сукероку. Кабуки костюмдері асыра айтылғанымен, сыпайы адамдарға арналған костюмдер сол кездегі (Эдо кезеңі) ойрандардың қолданған костюмдерімен өте ұқсас, сондықтан қолданылған техникалар, декорациялар мен маталар өте ұқсас, егер ол мүлдем болмаса да, қандай ойран үшін ресурс ретінде сенімді шын мәнінде киінген.[14]

Әдебиеттер тізімі

  1. ^ «Ойран». Киото жобасы. Алынған 30 наурыз 2018.
  2. ^ а б Кимино, Ринко; Ичикава, Сомегоро (2016). Фотографиялық Кабуки Калейдоскопы (1-ші басылым). Токио: Шогакукан. б. 18. ISBN  978-4-09-310843-0.
  3. ^ а б c г. e «Жапондық сотсанттардың есімдері туралы». issendai.com. Исендай. Мұрағатталды түпнұсқадан 2020 жылғы 12 шілдеде. Алынған 14 шілде 2020.
  4. ^ а б c г. e f ж Далби, Лиза (1983). Гейша (3-ші басылым). Лондон: кездейсоқ үй. б.59. ISBN  0-09-928638-6.
  5. ^ Далби, Лиза. «newgeisha tayu». lizadalby.com. Лиза Далби. Мұрағатталды түпнұсқадан 2020 жылғы 15 қарашада. Алынған 15 қараша 2020.
  6. ^ ShinoStore (2015-02-22). «OIRAN 花魁 - жапон шамы (020L)». Алынған 2018-08-13.
  7. ^ ктодома (2016-11-20). «Ойран 花魁 Нью-Йоркте». Алынған 2018-08-13.
  8. ^ 2006-1-27, 藤田 真 一, 京都 ・ 角 屋 の 文化 - 学問 の 手 伝 る こ と と - Мұрағатталды 2011-03-21 сағ Wayback Machine, Кансай университеті. Дәйексөз: 「は 、 江 戸 の 吉 原 し い ま せ ん。 原 原 に も 当初 は 夫 が い た の で す に に な な な っ な っ っ な な っ っ な花魁 な の で す。 で す か ら 、 花魁 は 戸 戸 吉 原 専 語 語 な 語 で す。 」
  9. ^ Сейгл 1993 ж, 123, 202 беттер.
  10. ^ Хикки 1998 ж, б. 28.
  11. ^ Хикки 1998 ж, 26-27 бет.
  12. ^ «Камуро». issendai.com. Исендай. Мұрағатталды түпнұсқадан 2020 жылғы 12 шілдеде. Алынған 14 шілде 2020.
  13. ^ «Жапондық жезөкшелердің төменгі деңгейдегі есімдері». issendai.com. Исендай. Мұрағатталды түпнұсқадан 2020 жылғы 12 шілдеде. Алынған 14 шілде 2020.
  14. ^ «Кабуки КООЛ» (Youtube видео). youtube.com. NHK әлемі. Алынған 9 қаңтар 2020. (25:33)
  15. ^ Ерте заманауи жапон әдебиеті: Антология, 1600-1900 жж. Колумбия университетінің баспасы, 2008 ж.
  16. ^ Сүйкімді әйелдің өмірі. Тейлор және Фрэнсис. Түсініктеме «III ҚОСЫМША. СОТТАРДЫҢ ИЕРАРХИЯСЫ» б. 286.
  17. ^ Сейгл 1993 ж, б. 87.
  18. ^ Ryū 2008, б. 69.
  19. ^ Жердің кварталдарына арналған нұсқаулық (Шококу ирозато аннай), 1688
  20. ^ Суинтон 1995, б. 37.
  21. ^ Далби, Лиза. «Мұнда келтірілген жазбалар, сілтемелер мен сілтемелер GEISHA-ның 25-жылдық мерейтойлық басылымындағы» 21-ші ғасырдағы Гейша «жаңа алғысөзіне кілт болып табылады». Лиза Далби. lizadalby.com. Алынған 9 қаңтар 2020. Ескерту 12
  22. ^ Эйхман, Шон. «Шақтағы тіл: 19-ғасырдағы Жапонияның эротикалық өнері» (Онлайн мұражай көрмесі). honolulumuseum.org. Гонолулу өнер мұражайы. Алынған 30 мамыр 2020. 19 ғасырда Йошивара [Эдо притондар ауданы] туралы қоғамның қабылдауының [құлдырауының] нақты себептері туралы тек болжам жасауға болады, бірақ құлдырау даусыз болғанымен, өте маңызды болды. 20 ғасырдың бас кезінде бір кездері құрметті адамдар мен әулеттің аурасы жоғалып кетті, ал көбісі венерологиялық ауруға шалдыққан әйелдер әйгілі адамдарға қарағанда жыныстық құлдарға ұқсайды. (102 бет)
  23. ^ Далби, Лиза (2000). Гейшаның кішкентай әндері (2-ші басылым). Вермонт: Tuttle Publishing. ISBN  0-8048-3250-1.
  24. ^ Далби, Лиза. «Кортесандар мен Гейша - тайлар». www.lizadalby.com Алынған 3-11-2014.
  25. ^ Далби 1995, б. 64.
  26. ^ Миура, Ёшиаки (30 қараша 2014). «Шинагава, ескі және жаңа Токионың қақпасы». Japan Times Online. Алынған 23 қыркүйек 2018.

Әрі қарай оқу

Сыртқы сілтемелер