Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі Үндістан армиясы - Indian Army during World War II

Басқа кезеңдерді қараңыз Британдық Үндістан армиясы.
Императорлық Жапониямен соғысып жатқан үндістер үшін қараңыз Үндістан ұлттық армиясы.
Фашистік Германиямен соғысып жатқан үндістер үшін қараңыз Үнді легионы.

Үндістан армиясы
Британдық Радж Red Ensign.svg Үнді армиясына жаңа шақырылушылар.jpg
Үндістан армиясының жаңа әскерлері
Белсенді1857–1947
Ел Үндістан
Адалдық Британ империясы
ТүріӘскер
Өлшемі2,5 миллион ер адам
Гарнизон / штабGHQ Үндістан (Дели )
Командирлер
Көрнекті
командирлер		Архибальд Вейвелл, 1-ші Граф Вавелл
Клод Аучинлек

The Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі британдық үнді армиясы соғысты 1939 жылы бастады, оның саны 200 000 адамнан аз болды.[1] Соғыстың аяғында ол ең үлкеніне айналды еріктілер армиясы Тарихта 1945 жылдың тамызында 2,5 миллионнан астам адамға дейін өсті.[1][2] Қызмет ету бөлімдер жаяу әскердің, сауыт-саймандардың және жаңадан пайда болған әуе-десанттық күштердің, олар Африкада, Еуропада және Азияда үш құрлықта шайқасты.[1]

The Британдық Үндістан армиясы қарсы Эфиопияда шайқасты Италия армиясы, жылы Египет, Ливия, Тунис және Алжир итальяндықтарға да қарсы Германия армиясы, және итальяндықтар бергеннен кейін, Италиядағы неміс армиясына қарсы. Алайда, Британдық Үндістан армиясының негізгі бөлігі соғысуға қарсы тұрды Жапон армиясы, бірінші Британияның Малайядағы жеңілістері кезінде және Бирмадан шегіну Үндістан шекарасына дейін; кейінірек, демалып, жеңіске жетуді қалпына келтіргеннен кейін, ең үлкен бөлігі ретінде Бирмаға қайта оралды Британ империясы әрқашан құрылған армия. Бұл науқан 87 мыңнан астам үндістандық әскери қызметшілердің өмірін қиды, ал тағы 34 354 адам жарақат алды, 67,340 болды әскери тұтқындар.[3][4] Олардың ерлігі 4000-ға жуық наградалармен марапатталды және Британдық Үндістан армиясының 18 мүшесі марапатталды Виктория кресі немесе Джордж Кросс. Фельдмаршал Клод Аучинлек, 1942 жылдан бастап Британдық Үндістан армиясының бас қолбасшысы британдықтар «екі соғыстан да өте алмады (Бірінші дүниежүзілік соғыс және II) егер оларда Британдық Үндістан армиясы болмаса ».[5][6] Ұлыбритания премьер-министрі Уинстон Черчилль сонымен қатар «Үнді солдаттары мен офицерлерінің теңдессіз ерлігі» құрметіне бөленді.[5]

Фон

1939 жылы Британдық Үндістан армиясы тәжірибелі күш болды Үшінші Ауған соғысы, екі ірі науқан Вазиристан, кезінде 1919–1920 және 1936–1939 және бірнеше кішігірім дауларда Солтүстік-Батыс шекара бастап Бірінші дүниежүзілік соғыс. Шақыруға жұмыс күші жетіспеді, бірақ армия білікті техникалық кадрлардың жетіспеушілігінен зардап шекті. Кавалерия күшін механикаландырылған танк күшіне айналдыру енді ғана басталды және оған тиісті мөлшерде танктер мен броньды машиналарды жеткізе алмау кедергі болды.

1939 жылы британдық шенеуніктерде шамамен 130,000 адамнан тұратын үнді күштерін кеңейту және оқыту жоспары болған жоқ (сонымен қатар, 1939 жылы Үндістандағы британдық бөлімшелерде 44000 адам болған). Олардың міндеті ішкі қауіпсіздік және Ауғанстан арқылы болуы мүмкін Ресей қаупінен қорғаныс болды. Соғыс өрбіген сайын Үндістан армиясының мөлшері мен рөлі күрт кеңейіп, әскерлер майданға мүмкіндігінше тез жіберілді. Ең күрделі мәселе жабдықтың жетіспеушілігі болды.[7]

Ұйымдастыру

Қосымша ақпарат: Екінші дүниежүзілік соғыстағы Үндістан армиясының бригадаларының тізімі және Үндістан армиясының полктерінің тізімі (1922)

1939 жылғы Британдық Үндістан армиясы өзгелерден өзгеше болды Бірінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі британдық үнді армиясы, ол 1922 жылы реформаланып, бір батальон полктерінен көп батальон полктеріне көшті.[8] Жалпы алғанда, армия 21 атты полк пен 107 жаяу батальонға дейін азайтылды.[9] Далалық армия енді төрт атқыштар дивизиясы мен бес атты әскерден тұрды бригадалар.[10] Солтүстік-батыс шекарасын басып кіруден қорғау үшін 12 жаяу әскер бригадасының жабық күші болды және жаяу әскердің үштен бір бөлігі, 43 батальон ішкі қауіпсіздікке және азаматтық билікке көмек ретінде бөлінді.[10] 1930 жылдары Британдық Үндістан армиясы модернизациялау бағдарламасын бастады - енді олардың артиллериясы болды Үнді артиллериялық полкі - және атты әскерлер механикаландыруға кірісті.[11] 1936 жылға қарай Үндістан армиясы соғыс уақытында әрқайсысына бригада ұсынуға міндеттенді Сингапур, Парсы шығанағы, Қызыл теңіз, Бирма және Египетке екі.[12]Бірақ 1939 жылға қарай одан әрі қысқарту Британдық Үндістан армиясын 18 атты полк пен 96 жаяу батальонға, барлығы 194 373 еркекке, оның ішінде 34 155 жауынгер емеске дейін азайтты.[13] Олар сонымен қатар 15000 ер адамды шақыра алады Шекарадағы тұрақты емес күш, 22000 ер адам Қосымша күш (Үндістан), еуропалық және ағылшын-үнді еріктілерінен тұратын 19000 Үндістан аумақтық күші, және 53,000 Үндістан штаты күштері.[13]

Бронды және броньды автомобиль бөлімдерін жеткізетін жиырма екі атты әскердің тұрақты полкі болды. (Соғыс кезінде тағы жетеуі тәрбиеленді.) Жаяу әскерлердің жиырма тұрақты үнді полкі болды (соның ішінде Бирма мылтықтары ) және он Гурха полктер. Соғысқа дейін барлық үнді полктерінде кем дегенде екі батальон болған, ал көпшілігінде одан көп батальон болған. Гурха полктерінің әрқайсысында екі батальон болды. Соғыс кезінде Гурха полктері одан әрі екі батальон құрды, ал үнді полктері әрқайсысы он беске дейін көтерді. Екі полк ( Ассам полкі және Бирма полкі ) соғыс кезінде құрылды.

Британдық Үндістан армиясы Екінші дүниежүзілік соғысты дайындықсыз және заманауи қару-жарақ пен техниканың жетіспеушілігінен бастады.[4] Ол ешқандай әскери іс-қимылдарға қатысады деп күткен жоқ және Еуропада соғыс басталғаннан кейін, Ұлыбритания үкіметі бұған мүлдем талап етілмейтіндігі туралы кеңес берді.[4] Сонымен, бұл таңқаларлық жағдай болды 4-жаяу әскер және 5-жаяу әскер бөлімшелерінде қызмет ету сұралды Солтүстік Африка және Шығыс Африка кампаниялары және қосылуға төрт қашыр фирмасы Британ экспедициялық күші Францияда.[4]

1940

1940 жылы мамырда Ұлыбритания мен Үндістан үкіметтері арасында тағы бес жаяу әскер мен бір бронды дивизия құру туралы келісім жасалды, ол 6-шы, 7, 8-ші, 9-шы, 10-шы жаяу әскер және 31-ші Үндістанның бронды дивизиялары.[14] Бұл жаңа дивизиялар, ең алдымен, Малайяны (9-дивизия) және қорғауда пайдалануға арналған болатын Ирак (6, 8 және 10 жаяу әскерлер дивизиялары).[14] The 3-ші үнді автокөлік бригадасы бронды дивизиядан Египетке баруы керек еді; броньды техниканың жетіспеушілігінен қалған броньды дивизияны құру уақытша тоқтатылды.[14]

1941

1941 жылы наурызда Үндістан үкіметі Үндістанның қорғаныс жоспарын қайта қарады. Жапондықтар не жоспарлап жатқанына және шетелге жіберілген дивизияларды ауыстыру талабына алаңдап, құрылған бес жаңа жаяу әскер дивизиясына жеті жаңа броньды полк пен 50 жаңа жаяу батальон керек болды: 14-ші, 17-ші, 19, 20-шы, 34-ші және екі брондалған құрам 32-ші Үндістан бронды дивизиясы және Үндістанның 50-ші бригадасы.[15]

1942

1942 жылы Сингапур құлаған кезде шамамен 40 000 үнді солдаты тұтқынға алынды. Оларға таңдау берілді; 30,000 қосылды Үндістан ұлттық армиясы. Бас тартқандар тұтқындаушыларға айналды және көбінесе Жаңа Гвинеяға жеткізілді.[16]

Бұрын құрылған дивизиялармен көбінесе 1942 жылы шетелде жасалды, армия тағы төрт жаяу дивизия құрды (23-ші, 25-ші, 28, 36-шы ) және 43-ші Үндістан бронды дивизиясы.[17] Алайда, 1942 жылғы оқиғалар мен жапондардың жаулап алулары 28 дивизияның құрылмағаны және оған арналған бөлімдердің басқа жерлерде қолданылуы дегенді білдірді. 36-шы дивизия Ұлыбританияның Үндістан армиясының құрамы ретінде құрылды, бірақ Үндістанға жеткен британдық бригадалардан құрылды Мадагаскар науқаны және Ұлыбританиядан. 1942 жылы құрылған соңғы бөлім - бұл 26-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы ол асығыс түрде жаттығудағы әртүрлі бөлімшелерден құрылды немесе жақын жерде тұрды Калькутта.[17]

1942 жылы Малайя мен Бирмадағы шайқастардағы нашар көрсеткіштерден кейін, қолданыстағы жаяу әскерлер дивизиялары тым механикаландырылған деп шешілді. Бұған қарсы тұру үшін 17 және 39-шы бөлімшелер жеңіл бөлімдерге айналды, тек екі бригаданың, олар жануарлар мен төрт дөңгелекті көлікке көбірек сенеді.[17]

1942 жылдың желтоқсанына қарай Үндістан шабуыл операцияларының базасына айналуы керек деген келісімге қол жеткізілді. 34 дивизияға қолдау болуы керек, оның құрамына екі британдық, бір батыс африкалық, бір шығыс африкалық және он бір үнді дивизиясы кіреді, ал қалған бөліктер Бирма армиясы.[18]

1943

1943 жылғы жоспарларға тағы бір жаяу әскер дивизиясын, десанттық дивизияны және ауыр броньды бригаданы құру кірді. Тек 44-ші Үндістан бронды дивизиясы 32 және 43 бронды дивизияларды біріктіру арқылы құрылды.[17] Жаяу әскерлер дивизияларын құруға өзгеріс енгізілді, олар дивизиялық әскер ретінде екі қосымша жаяу батальон алды.[17]

Әскердің дайындығы туралы есеп беру және жақсартуды ұсыну үшін 1943 жылы комитет құрылды. Оның ұсыныстары:

  1. Жаяу әскер бірінші кезекте курсант офицерлері мен білімді әскерилерге талап қоюы керек, офицерлер мен сержанттардың (ҰК) сапалық құрамы жақсарып, жалақы өсуі керек.
  2. Негізгі дайындықты тоғыз айға дейін ұлғайту керек, содан кейін екі айға созылатын арнайы джунгли жаттығулары.
  3. Арматура жүйесі жетілдіріліп, жобаларға тәжірибелі КЕҰ-ны қосу керек
  4. Жаяу әскерлер бригадаларында британдық, үнділік және гурха батальоны болуы керек.[19]

1943 жылдың шілдесінен бастап жаяу әскерлердің джунгли жаттығуларына көмектесу үшін 14 және 39 дивизиялар оқу дивизияларына ауыстырылды.[19] The 116-шы Үндістан жаяу әскерлер бригадасы, бөлігі 39-дивизия, джунглиді конверсиялау бойынша мамандандырылған дайындықтан өтті. Жаяу әскер батальоны бригадада төрт айдан алты айға дейін болған, ал майданға шаршаған батальонды ұрыс бөлімшелерінің біріне ауыстыру үшін жіберген.[19] Бригадалары мен бөлімшелері 14-ші дивизион қазірдің өзінде Бирма майданында қызмет етіп жатқан үнді батальондары үшін қосалқы күштердің жобалары үшін джунгли жаттығуларын өткізді.[20]

1944

Жоспарланған 44-ші Үндістанның десанттық дивизиясы ақыры 44-ші бронды дивизиядан құрылып, 31-ші бронды армиядағы жалғыз броньды дивизия ретінде қалдырды.[17] Жаяу әскер дивизиясының құрамы қайта өзгерді; ол енді үш жаяу әскер бригадасы және дивизиялық әскер ретінде тағайындалған үш жаяу батальон ретінде стандартталды.[17]

Сәттілік 116-бригада Джунгли соғысына дайындықта танылды. 1944 жылдың мамыр айынан бастап 116 бригада бригадаға дайындалған бөлімшелерді дайындады Он төртінші армия және 150-бригада, -дан түрлендірілген Рисалпур Оқу бригадасы, Оңтүстік армияға арналған дайындалған бөлімшелер.[21] The 155-ші Үндістан жаяу әскерлер бригадасы батыс әскери театрларына арналған бөлімшелерге дайындықты қамтамасыз ету үшін құрылды.[19]

Жаяу әскерлер дивизиялары

Жаяу әскерлер дивизиялары үш жаяу әскер бригадасынан, үш жаяу батальоннан тұрды. Әдетте әр бригададағы бір батальон британдық, ал екеуі үнділік немесе гурхалық болатын. Толығымен Гурха батальондарынан тұратын төрт бригада өсірілді. Кейінірек соғыста, британдық жаяу әскердің күшеюі сирек болған кезде, әсіресе Оңтүстік-Шығыс Азия театрында, Бирмада соғысып жатқан бригадалардағы британдық батальондар үнді бөлімшелерімен алмастырылды.

Стандартты MT (механикалық көлік) мекемесі бар дивизияда дивизиондық бөлімшелер механикаландырылған кавалериялық полк ұсынған барлау бөлімі және отыз алты қарумен қаруланған ауыр пулемет батальоны болды. Виккерс пулеметі. (Үнді армиясының әрбір полкі өзінің жаяу батальондарынан басқа пулемет батальонын көтерді.) Дивизиялық артиллерия жиырма төрт адамнан тұратын үш далалық артиллерия полкінен тұрды. 25 негізді мылтық әрқайсысы, қырық сегіз танкке қарсы мылтықтары бар бір танкіге қарсы полк және елу төртке дейін жеңіл зениттік мылтықтары бар бір жеңіл зениттік полк. Үш инженер-дала компаниясы және бір инженер дала паркі компаниясы, сонымен қатар сигналдар, медициналық және көлік бөлімшелері болды.[22]

Жаяу әскер түзілуінде рөлге байланысты әр түрлі болды. 1942 жылы құрылған жеңіл дивизияларда (14-ші, 17-ші және 39-шы) екі бригада ғана болды және ауыр техникаларға жетіспеді. Көлікті алты қашыр және төртеуі қамтамасыз етті Джип компаниялар. Бөлудің бұл түрі кейінірек алынып тасталды. Жануарлар мен механикаландырылған көлік бөлімдері (A & MT) (7-ші, 20-шы және 23-ші және кейінірек 5-ші), аты айтып тұрғандай, жануарлар мен көлік құралдары аралас болды.[23] Атап айтқанда, автокөлікпен тартылған далалық артиллерия полкінің бірін а тау артиллериясы он екі полк 3,7 дюймдік гаубицалар, қашырларда алып жүрді. Танкке қарсы және жеңіл зениттік полктердің орнына бір полк келді, олардың әрқайсысы танкке қарсы және зениттік мылтықтардан екі батареядан тұрды. Дивизиялық барлау бөлімі жеңіл жабдықталған жаяу батальонмен алмастырылды. Басқа стандартты жаяу батальон штабтың қорғаныс бөлімін қамтамасыз етті.

1944 жылы 27 мамырда генерал Джордж Гиффард (командирі 11-ші армия тобы ) Бирмада соғысып жатқан барлық үнді дивизиялары A & MT мекемесін қабылдауға бұйрық берді.[24] Алайда сол жылдың аяғында генерал-лейтенант Уильям Слим (он төртінші армияға басшылық ету) екі дивизияны (5-ші және 17-ші) Бирманың орталық бөлігінде салыстырмалы түрде ашық жерлерде механикаландырылған операцияларды күтіп, екі мотоатқыш бригадасы мен бір аэропорттық бригаданың аралас мекемесіне айналдырды.[25] 1945 жылдың сәуірінде 20-шы дивизия Бирмадан шығарылып жатқан британдық дивизиядан көліктерді алу арқылы ішінара моторланған мекемеге айналды.[26]

Бронды дивизиялар

Ол 1940, 1941 және 1942 жылдарға арналған жоспарларда броньды дивизия құруды көздеді. Алайда үнді броньды құрамалары техниканың жетіспеушілігінен зардап шекті. Танктердің жетіспеушілігі 1940 жылы 31 броньды дивизияны ұйымдастыруда көрініс тапты, оның құрамында алдымен бір бронды және екі мотожүргізуші болған. 1940 жылдың аяғында бұл екі броньды және бір мотожарыс болып өзгертілді.[27] Қашан 3-ші үнді автокөлік бригадасы Египетке жіберілді, бронды екі бригаданың британдық броньды дивизия ұйымы және қолдау тобы қабылданды.

1942 жылы маусымда дивизия бір брондалған және бір жаяу әскер бригадасы ретінде бекітілді. Артық бронды бригадалар (50-ші, 254-ші, 255-ші және 267-ші ) дербес бригадаларға айналды және Бирма науқанында қызмет етті.[27] 1943 жылы наурызда техникалық кадрлардың жетіспеушілігі броньды күшке тағы бір шолу жасауға мәжбүр етті және 32 және 43-ші броньды дивизиялар біріктіріліп, 44-ші Үндістан бронды дивизиясы.[27] 1944 жылы наурызда одан әрі қарау броньды күштерді бір дивизияға (Таяу Шығыста қызмет ететін 31-ші броньды дивизия) және Бирмада қызмет ететін үш танк бригадасын (50, 254 және 255) қысқартты.[27]

Әуе-десант әскерлері

The 50-ші тәуелсіз үнді парашют бригадасы 1941 жылы 29 қазанда британдықтармен бірге құрылды 151-парашют батальоны, 152-ші Үндістанның парашют батальоны және 153-ші Гурха парашют батальоны, орташа пулемет ротасы және орташа миномет отряды. 151-ші батальон кейінірек 156-шы батальон деп өзгертіліп, Ұлыбританияға оралды және тағы бір Гурха батальоны (154-ші) құрылды, бірақ ол бригадаға қатты араласқан кезде қосылмады. Сангшак шайқасы 1944 жылдың наурызында.[28][29]

44-ші Үндістанның броньды дивизиясының штаб-пәтері 1944 жылы сәуірде 9-шы үнді дивизиясы бірнеше аптадан кейін 44-ші десанттық дивизия болып өзгертілді.[30] Жапонияның Үндістанға басып кіруіне байланысты кідірістен кейін дивизия шілде айында қайта құрылды. Ол 50-ші парашют бригадасын, кейінірек таратылған Чиндит күшінен екі бригаданы өзіне сіңіріп алды[31] Бөлім енді 50-ші бөлімнен тұрды, 77-ші Парашют бригадалары және 14-ші әуе-десант бригадасы, екі далалық артиллерия полкі, екі зениттік полк және зенит пен танкке қарсы бірлескен полк.[32]

Артиллерия

The Корольдік артиллерия Үнді армиясының құрамына қажетті артиллерияның бір бөлігін әлі де берді, бірақ Үнді артиллерия полкі бастапқыда төрт ат батареясынан тұратын 1935 жылы құрылды.[33] Полк соғыс уақытында кеңейтіліп, 1945 жылға қарай 10 дала артиллериялық полкі, 13 таулы артиллерия полкі, 10 танкіге қарсы артиллерия полкі құрылды. Төрт ауыр зениттік артиллериялық полк пен үш жеңіл зениттік артиллерия полкінен үш зениттік бригада құрылды.[34] Соғыс кезіндегі полк қызметі үшін оған атақ берілді Үнді корольдік артиллериясы 1945 ж.[33]

Инженерлер

The Үнді инженерлері әскердегі әр дивизияның бөлігі болды. Инженерлік корпус соғысты екі армия әскерінің роталарымен, 11 далалық компаниямен және бір дала паркі ротасымен бастады. Соғыс кезіндегі кеңею инженерлердің жалпы санын алды; бес армия ротасы, 67 дала ротасы, алты дербес эскадрилья, 20 дала паркі ротасы және екі тәуелсіз дала паркі эскадрильясы.[35]

Әйелдер көмекші корпусы (Үндістан)

WAC (I) Әскери-теңіз қанатының офицерлері
Сондай-ақ оқыңыз: Екінші дүниежүзілік соғыстағы әйелдер

Әйелдер көмекші корпусы (Үндістан) 1942 жылы мамырда құрылды; әскерге шақырылушылардың ең төменгі жасы 18-ге толуы керек, ал олардың лауазымдық міндеттері діни немесе тұрмыстық болды. 1942 жылы желтоқсанда ең төменгі жас 17 жасқа дейін қысқарды және соғыс аяқталғанға дейін 11 500 әйел әскери қызметке алынды.[27] Еріктілер жергілікті қызметке немесе жалпы қызмет көрсету шарттарына жазыла алады. Жалпы қызметте болғандар Үндістанның кез келген жеріне қызмет етуге жіберілуі мүмкін.[36] Екі миллионнан астам еркектермен салыстырғанда 11,500 әйелдердің корпусы аз болды, бірақ жұмысқа қабылдау әрдайым касталық және коммуналдық тежеулермен қиындады. Үнді әйелдері сол кезде қоғамдық немесе жұмыс орындарында ер адамдармен араласпайтын, ал корпустың көп бөлігі аралас нәсілді англо-үнді қауымдастығынан құралған.[37] WAC (I) автономды әуе қанатына ие болды, ол WAAF-тың үнділік әріптесі ретінде қызмет етті: әйелдер қалқандармен жұмыс істеді және аэродромдар мен әуе штабтарында (AHQ) осындай қызметтерді атқарды. Соғыстың алдыңғы бөлігінде де Әскери-теңіз қанаты болды, бірақ әскери-теңіз базасының локализацияланған ортасымен және соғыс уақытындағы әскери-теңіз қызметтерінің, Британия мен Үндістанның ерекше этосымен, бұл бөлім 1944 жылы ресми түрде жалданды айналу: WRNS-ке ұқсас өзіндік формасы бар Әйелдер корольдік Үнді әскери-теңіз қызметі (WRINS).

Үндістан штаттары (ISF)

Қосымша ақпарат: Үнді княздық штаттарының тізімі және Императорлық қызмет әскерлері

Үнді штаттарының армиялары немесе Князьдік штаттар соғыс кезінде одан әрі 250,000 еркектермен қамтамасыз етілді.[38] Олар бес атты полк пен 36 жаяу батальонды,[39] және олардың арасында 16 жаяу әскер батальоны, сонымен қатар белсенді қызметке сигнал, көлік және пионерлер роталары болды.[38] Олардың біреуі, капитан Махмуд Хан Дуррани, марапатталды Джордж Кросс жапон тұтқында болған кезде.[40]

Chindits

Негізгі мақалалар: Chindits және Чиндиттер шайқасы

Чиндицтер (мүсіндері Бирма храмдарын күзететін мифтік аңның атымен аталған) Бригадир Орде Уингейт, кім бұны мақсат етті ұзақ мерзімді ену дұшпанның артындағы рейдтер Бирмадағы жапондарға қарсы негізгі күшке айналады.[41] 1943 жылы ол «Операцияны» басқарды Ұзын шүберек бойынша 77-ші Үндістан жаяу әскерлер бригадасы. 1944 жылы олар әлдеқайда ауқымды операция ұйымдастырды, ол таратуды көздеді 70-ші Британдық жаяу әскер дивизиясы, оның үш бригадасы тағы үш бригада ретінде топтастырылды Арнайы күш және жабу мақсаттары үшін аталған 3-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы. Іс жүзінде Үндістанның арнайы жасақтағы батальондарының барлығы Гурха мылтықтарының дискретті полктерінен болды. Chindits іс жүзінде миссияға олардың қол жетімділігі негізінде ерікті түрде таңдалған қарапайым жаяу әскерлер бөлімдері болды. Командо, десанттық немесе басқа таңдау процедурасы болған жоқ,[42] операцияға дайындық кезінде денсаулығы нашар персоналдың кейбір «арамдары» болғанымен.

Чиндиттер 1945 жылы ақпанда таратылды.[31] Бірнеше бригадалық штабтар мен Чиндит операцияларының көптеген ардагерлері реформаланып, 44-ші десанттық дивизияға біріктірілді, ал күш штабы мен дабыл бөлімдері өзек болды XXXIV үнді корпусы.

Әскерлер

Үнді армиясы келесі Ұлыбритания империясы мен Достастық армияларын құрды:

Сегізінші

The Сегізінші армия бастап құрылды Батыс шөл күштері 1941 жылдың қыркүйегінде,[43] генерал-лейтенант сэрдың қолбасшылығымен Алан Каннингем.[44] Уақыт өте келе, Сегізінші армияны генерал басқарады Нил Ричи, Клод Аучинлек және Бернард Монтгомери.[44] Соғыстың алғашқы жылдарында Сегізінші армия сапасыз басшылықтан зардап шегіп, сәттілікке дейін бірнеше рет өзгеріп отырды Екінші Аламейн шайқасы ол алға қарай жылжыған кезде Ливия ішіне Тунис.[44]

Тоғызыншы

The Тоғызыншы армия 1941 жылы 1 қарашада Британ әскерлерінің штаб-пәтерін қайта тағайындаумен құрылды Палестина мандаты және Трансжордания. Ол Жерорта теңізінің шығысында орналасқан Британия мен Достастық құрлық күштерін басқарды. Оның командирлері генерал болды Сэр Генри Мейтланд Уилсон және генерал-лейтенант Сэр Уильям Джордж Холмс.[45][46][47]

Оныншы

The Оныншы армия жылы құрылды Ирак және негізгі бөлігінен Пайфорс кейін Англия-Ирак соғысы. Ол 1942–1943 жылдары генерал-лейтенант сэрдың басшылығымен белсенді болды Эдвард Куинан, және тұратын III корпус және ХХІ үнді корпусы.[48] Оның басты міндеті - Кеңес Одағына Парсы шығанағынан Каспийге дейінгі байланыс желілерін қолдау және Ұлыбританияға барлық американдық емес шикізатпен қамтамасыз ететін Оңтүстік Парсы мен Ирак мұнай кен орындарын қорғау болды.[49]

Он екінші

The Он екінші армия операцияларын бақылауға алу үшін 1945 жылы мамырда реформаланған Бирма он төртінші армиядан. Армия штабы штабты қайта тағайындау арқылы құрылды ХХХІІІ Үндістан корпусы генерал-лейтенант мырзаның қол астында Монтагу Стопфорд.[50]

Он төртінші

The Он төртінші армия құрамына кіретін көпұлтты күш болды Достастық елдер, оның көптеген бөлімшелері Үндістан армиясы сонымен қатар британдық бөлімшелер сияқты маңызды үлес қосылды 81-ші, 82-ші және 11-ші Африка бөлімдері. Оны үнемі «Ұмытылған армия» деп атайды, өйткені оның үздіксіз операциялары Бирма науқаны қазіргі заманғы баспасөз елеусіз қалдырды, өйткені Еуропадағы соғыс аяқталды және Еуропадағы Жеңістен кейін де (ВЭ), адамдар барлық жерде соғыс аяқталды деп санайды. Бұл соғыстан кейін Еуропадағы тиісті құрылымдармен салыстырғанда әлі де түсініксіз болып қалды.[51] Он төртінші армия 1943 жылы генерал-лейтенанттың басшылығымен құрылды Уильям Слим және ең үлкені болды Достастық Соғыс кезінде армия, 1944 жылдың аяғында миллионға жуық адам болды. Әр түрлі уақытта армияға төрт корпус тағайындалды: IV корпус, XV үнді корпусы, ХХХІІІ Үндістан корпусы және XXXIV үнді корпусы.[50]

Шығыс

The Шығыс армиясы 1942 жылы Шығыс қолбасшылығынан жасақталды. Ол Он екінші және он төртінші армия үшін тыл аймағының қолбасшылығы ретінде қызмет етті: демалатын немесе реформаланатын бөлімшелер осы командалық құрамға жаңадан құрылған немесе жаңадан орналастырылған бөлімшелер сияқты белсенді қызметке дайындалып отыратын еді. . Ол штабқа оқу базалары мен деполарды, жабдықтар дүкендерін және байланыс желілерін (LOC) берді. Бұған қоса, ол алдыңғы қатардағы күштерді күшпен қорғауды қамтамасыз етіп, оларды кез-келген тұрмыстық тәртіпсіздіктерден және тылдағы жаудың кез-келген шабуылынан жұмсартады. Оның Бас қолбасшылары Брод, Ирвин және Гиффардты қамтыды.

Оңтүстік

The Оңтүстік армия 1942 жылы Оңтүстік қолбасшылықтан құрылып, 1945 жылы тамызда таратылды. Негізінен ішкі қауіпсіздік пен майдан шебінен тыс бөлімдер үшін қолданылатын британдық формация. The 19-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы 1942 жылдан 1944 жылға дейін оның бөлімшелерінің бірі болды.[52]

Солтүстік Батыс

The Солтүстік Батыс армиясы күзету үшін құрылған Солтүстік Батыс қолбасшылығынан 1942 жылы сәуірде құрылды Солтүстік-Батыс шекара ол басқарды Кохат, Пешавар, Равалпинди, Белуджистан және Вазиристан Аудандар.[53]

Таяу Шығыс және Африка

Солтүстік Африка

Негізгі мақалалар: Солтүстік Африка кампаниясы, Батыс шөлді науқан, және Тунис науқаны

Соғыс жарияланғанға дейін Египеттегі ағылшын гарнизонын күшейту үшін бір үнді жаяу бригадасы жіберілді. 1939 жылы қазанда екінші бригада жіберілді; олар ретінде топтастырылды 4-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы.[13] 1940 жылдың наурызына қарай Египетке екі қосымша бригада және дивизиялық штаб жіберілді; бұлар 5-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы.[13]

Компас операциясы (4-ші үнді және 7-ші бронды дивизия ) Екінші Дүниежүзілік Соғыс кезінде Батыс Шөл Науқанының алғашқы ірі одақтас әскери операциясы болды. Нәтижесінде Ұлыбритания мен Достастық күштері Ливияның үлкен бөлігін басып өтіп, барлық Киренаиканы, 115000 итальяндық сарбаздарды, жүздеген танктер мен артиллериялық заттарды және 1100-ден астам ұшақтарды өздеріне өте аз шығын келтіріп басып алды.[54]

The Одақтастар 'итальяндықтарға қарсы жетістік немістерді Солтүстік Африканы күшейтуге мәжбүр етті. The Африка корпусы бұйырды Эрвин Роммель 1941 жылдың наурызында шабуылдады 3-ші үнді автокөлік бригадасы, кешеуілдеп тұрған шайқасты жүргізді Мейкили 6 сәуірде бұл мүмкіндік берді 9-шы Австралия дивизионы қауіпсіз шығу Тобрук.[55]

Battleaxe операциясы (4-ші үнділік және 7-ші брондалған) 1941 жылдың маусымында шығыс Киренаиканы неміс және итальян күштерінен тазартуды мақсат етті; Мұның басты артықшылықтарының бірі - көтеру Тобрук қоршауы. Операция бірінші күні олардың танктерінің жартысынан көбін жоғалтқан жоқ және тек үш итермелеудің біреуінде жеңіске жетті. Екінші күні олар әртүрлі нәтижелерге қол жеткізді, оларды батыс қанаттарынан ығыстырды, бірақ өз орталықтарында немістердің маңызды қарсы шабуылын тойтарып берді. Үшінші күні британдықтар немістердің қоршауында қозғалыс басталғанға дейін сәтті шығу арқылы апатты болдырмады, бұл оларды кері шегіндіруге мүмкіндік берді.[55]

«Крест жорығы» операциясы (4-ші үнді, 7-ші брондалған, 1-Оңтүстік Африка, 2 Жаңа Зеландия және 70-ші британдық 1941 ж. 18 қарашасы мен 30 желтоқсаны аралығында. Бастапқы жоспар - жаяу әскерін ілгерілетпестен Осьтің броньды күшін жою. 7-ші броньды Африка Корпсы қатты жеңді Сиди Резег. Роммельдің кейіннен өзінің бронды дивизияларын Египет шекарасындағы Ось бекінісі позицияларына қарай жылжуы бекіністерді айналып өтіп, Тобрукке қарай бет алған одақтас жаяу әскердің негізгі бөлігін таба алмады, сондықтан Роммель ұрысқа қолдау көрсету үшін өзінің бронды бөлімдерін алып кетуге мәжбүр болды. Тобрук. Тобрукте кейбір тактикалық жетістіктерге қол жеткізгеніне қарамастан, қалған күштерін сақтау қажеттілігі Роммельді өз армиясын Тобруктен батысқа қарай Газала қорғаныс шебіне, содан кейін Эль-Агеилаға оралуға мәжбүр етті.[55]

4-ші дивизия 1942 жылы сәуірде шөлден Кипр мен Сирияға кетті. 1942 жылдың мамырында олардың 11-бригадасы Тобруктің оңтүстігіндегі 5-ші үнділік шайқасқа оралды.[56] Олардың 5-бригадасы 1942 жылы маусымда қайтып оралды Мерса Матрух.[57] The 10-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы қатысуға уақытында Сириядан келді Газала шайқасы 1942 жылдың мамыр-маусым айлары, содан кейін 72 сағат Ось күштерін ұстады Бірінші Аламейн шайқасы Сегізінші армияның қауіпсіз шегінуіне рұқсат беру.[58]4-ші бөлімше Екінші Аламейн шайқасы, ұстап тұру Рувейсат жотасы Сегізінші армия шебінің ортасында жалған шабуыл жасап, майданның ортасына назар аудару үшін екі шағын шабуыл жасады.[57]

Пугилист операциясы (4-ші Үндістан, 2-ші Жаңа Зеландия және 50-ші Northumbrian бөлімшелері) операциясы болды Тунис науқаны Мақсаты - осьтік күштерді жою Mareth Line және Sfax-ты басып алу үшін. Пугилист өзі де шешім қабылдамады және шешуші серпіліс жасай алмады. Алайда бұл шабуылдың альтернативті жолын құрды және осылайша Tebaga Gap арқылы шабуыл маневрі Supercharge II-ге негіз жасады.[59]

Шығыс Африка

Негізгі мақала: Шығыс Африка науқаны (Екінші дүниежүзілік соғыс)

The Британдық Сомалиланды Италияның жаулап алуы 1940 жылы 3 тамызда басталды, 3 /15-ші Пенджаб полкі қарулы күштердің қатарында болды және оларды Аденнен тез күшейтті 1 /2-Пенджаб полкі 7 тамызда. Кейін Туг Арган шайқасы, Ұлыбритания күші кері кетуге мәжбүр болды, 3/15 Пенджаб артқы күзет құрамына кірді. 19 тамызға дейін Аденге ағылшын және үнді батальондары эвакуацияланды. Британдықтардың жердегі шығындары 38 адам қаза тапты, 102 адам жарақат алды, 120 адам хабар-ошарсыз кетті, ал 465 қаза тапқан итальяндықтармен салыстырғанда, 1530 адам жараланған және 34 адам хабар-ошарсыз кетті.[60]

1940 жылы желтоқсанда 4-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы Египеттен жедел түрде қосылуға мәжбүр болды 5-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы ішінде Судан. 1941 ж. Ақпан-сәуір аралығында Үндістанның 4-ші және 5-ші жаяу дивизиялары қатысты Керен шайқасы,[54] Науқанның соңында итальян әскерлері тазартылды Эритрея және Абиссиния Оның 220 000-ы әскери тұтқындар.[54]

Ирак пен Персия

Негізгі мақалалар: Англия-Ирак соғысы, Ирак күші, және Ағылшын-кеңес әскерлерінің Иранға шабуылы

1941 жылы күштер Англия-Ирак соғысына қатысып, Кеңес Одағына жеткізілетін құрлық жолын қорғауға міндетті болды.[4] Сәуірде 8-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы қонды Басра әрі қарай жүрді Бағдат Иракты одақтастардың мүддесі үшін неміс жақтаушыдан қамтамасыз ету Рашид Әли.[54] Barbarossa операциясы 1941 жылдың маусымында Германияның Кеңес Одағына басып кіруі Парсы алға жылжып келе жатқан неміс армиясының қаупі бар мұнай кен орындары. 1941 жылдың тамызында үндістандық 8 және 10-шы Жаяу әскерлер дивизиясы мұнай қондырғыларын қауіпсіздендіру үшін оңтүстік Персияға басып кірді.[54]

8-ші және 10-шы Үндістан жаяу әскерлер дивизиясы, 2-ші үнді бронды бригадасы және Британдық 4-кавалериялық бригада барлығы ағылшын-кеңес әскерлерінің Иранға шабуылына қатысқан (1941 ж. тамыз-қыркүйек), ол тез және оңай жүргізілді. Оңтүстіктен 8-ші дивизия 24-ші үнді бригадасының екі батальоны амфибиялық өткел жасап жатыр Шатт әл-Араб, басып алды Абадандағы мұнай қондырғылары.[61] Содан кейін 8-дивизия алға шықты Басра қарай Каср Шиех және 28 тамызға жетті Ахваз шах әскери қимылдарды тоқтатуға бұйрық берген кезде.[62] Солтүстікке қарай генерал-майор басқарған сегіз батальон британдық және үнділік әскерлер Уильям Слим бастап Ханақин ішіне Нафт-и-шах мұнай кен орны және одан әрі қарай Пай Так асуы, бағытта Керманшах және Хамадан. Пай Так позициясы қорғаушылар түнде шегінгеннен кейін 27 тамызда қабылданды; 29 тамызда Керманшахқа жоспарланған шабуыл қорғаушылар бас тарту шарттарын келіссөздер үшін бітімге шақырған кезде тоқтатылды.[63]

Соғыс аяқталғаннан кейін 2-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы, 6-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы және 12-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы барлығы ішкі қауіпсіздік міндеттері бойынша аймақта қалды.[1]

Сирия және Ливан

Негізгі мақала: Сирия-Ливан науқаны

Үнді армиясы 5-бригаданы жеткізді, 4-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы бар оңтүстіктен шабуылдады Австралиялық I корпус және 10-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы онда 17-ші үнді жаяу бригадасы болған, 8-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы командалық құрамына кірді Ирак күші Сирияның солтүстігі мен орталығына шығыстан шабуылдау. 5 бригада қатысты Киссуе шайқасы және Дамаск шайқасы, 1941 ж. Маусым және 10-дивизия Дейр-эз-Зор шайқасы шілдеде.[54]

Оңтүстік-Шығыс Азия

Гонконг

Негізгі мақала: Гонконг шайқасы

Жапон армиясы Гонконгқа 1941 жылдың 8 желтоқсанында, олардан сегіз сағат өтпей шабуылдады Перл-Харборға шабуыл. Гарнизонға британдық, үнділік және канадалық батальондар мен жергілікті Гонконгтық қытайлық резервистер кірді. Үнді армиясының әскерлері 5 /7-ші Раджпут полкі және 2 /14-Пенджаб полкі. Гарнизон 18 күн бойы берілуге ​​мәжбүр болғанға дейін созылды.[55]

Малайя

Негізгі мақалалар: Малайя қолбасшылығы, Малайя шайқасы, және Малайяға жапон шапқыншылығы

Египеттегідей, Үнді армиясы соғыс басталар алдында Малайяға бір жаяу әскер бригадасын жіберді.[13] 1941 жылға қарай барлық жаттығулар мен жабдықтар Солтүстік Африка мен Таяу Шығыста соғысуға бағытталды, ал Бирма мен Малайядағы күштер батыстағы күштерге қосымша күш беру үшін таусылды.[4]Сонымен 1941 жылдың көктемінде 9-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы Малайяға жіберілді,[64]

8 желтоқсанда жапон армиясы Малайя түбегіне шабуыл жасады,[55] қорғаушыларға енді үнділік 9 және 11-ші Үндістан жаяу әскерлер дивизиясы, 12-ші үнді жаяу әскерлер бригадасы бірқатар тәуелсіз батальондар мен бөлімдер Императорлық қызмет әскерлері, ішінде III үнді корпусы. 11-ші үнді дивизиясы Джитра шайқасы 11-13 желтоқсан Кампар шайқасы 30 желтоқсан - 2 қаңтар, Слим өзеніндегі шайқас 1942 ж. 6–8 қаңтар 44-ші Үндістан жаяу әскерлер бригадасы және 45-ші үнді жаяу әскерлер бригадасы Арматура ретінде 1942 жылдың қаңтарында келді. 45-бригада ұрысқа қатысты Муар шайқасы 14-22 қаңтарда бригададағы 4000 адамның 800-і шайқастан аман қалды.[65]

Сингапур

Негізгі мақала: Сингапур шайқасы

Сингапурдегі шайқас 31 қаңтар - 15 ақпан 9 және 11 үнді дивизияларын алумен аяқталды, 12, 44 және 45 бригадалар мен 55 мың үнді әскери қызметшісі әскери тұтқынға айналды.[66]

Сингапур үшін шайқас кезінде үнді бөлімшелері Букит Тимах шайқасы және Пасир Панджанг шайқасы.[67]

Борнео

Негізгі мақала: Борнео шайқасы (1941–42)

1940 жылдың соңында, Әуе бас маршалы Мырза Роберт Брук-Попхам екінші батальонға бұйрық берді, 15-ші Пенджаб полкі және Гонконг-Сингапур корольдік артиллериясынан алынған (150 мм) ауыр мылтықтың аккумуляторы Кучинг, астанасы Саравак. 1050 адамнан тұратын батальонға британдық подполковник С.М. Жолақ және «SARFOR» (Sarawak Force) құрамына кірді. Батальонның 230-ға жуық адамы 1941 жылы 24 желтоқсанда қала жапондардың қолына өткенше аэродромды қорғауда қаза тапты немесе тұтқынға алынды. Екі күннен кейін SARFOR таратылды; 27-де Пенджаби күшінің қалған бөлігі өтті Нидерландтық Борнео, онда Лэйн оларды Голландияның қол астында орналастырды. Ер адамдар 1 сәуірге дейін оңтүстік Борнеоның тығыз джунглінде жапондарға қарсы тұра берді. Артур Персивал, GOC Malaya, кейінірек олардың қарсылығын «төзімділіктің ерлігі деп атады, ол сөзсіз соғыс жылнамасында жоғары орын алады. Бұл осы батальонның моральдық ахуалына дейін оның қалыптасқан және тәртіпті орган болып қалғаны көп нәрсе айтады» деп атады.[68]

Малайя мен Сингапурға оралу

Негізгі мақалалар: Tiderace операциясы және Зиппер операциясы

25-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы бірге 3 командалық бригада, 1945 жылдың қаңтарында дивизия Оңтүстік-Шығыс Азиядағы алғашқы ауқымды амфибиялық операцияларға қатысты, оларды төрт мильдік кең Маю сағасы арқылы Солтүстік жағажайларға қонуға жіберді. Акяб аралы, келесі апталардың ішінде олар басып алды Мирбау және Руйва.[69] 1945 жылы сәуірде дивизия шабуылдаушы десант рөлі үшін таңдалған Малайяға басып кіру операциясын дайындау үшін Оңтүстік Үндістанға шығарылды. Содан кейін ұрыс қимылдары тоқтағанымен, операция жоспарланған бойынша жүрді, 23 және 25 дивизиялар 9 қыркүйекте Малайяға қонған алғашқы құрылымдар болды, содан кейін жапон армиясының берілуін қабылдады.[70]

Tiderace операциясы (5-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы ) әскерлер 21 тамызда Тринкомали мен Рангуннан Сингапурға бет алған кезде басталды.[71] Флот Сингапурге 1945 жылы 4 қыркүйекте келді, ал Сингапурдағы жапон әскерлері Адмирал Лордқа ресми түрде бағынды Луи Маунтбэттен, Жоғарғы одақтас қолбасшысы Оңтүстік-Шығыс Азия қолбасшылығы 1945 жылдың 12 қыркүйегінде.[72]

Жапондықтардан кейінгі бағыну

Қосымша ақпарат: Вьетнамдағы соғыс (1945–1946) және Индонезия ұлттық революциясы

Жапондықтар бағынғаннан кейін жапондарды қарусыздандыру және жергілікті үкіметтерге көмектесу үшін кейбір дивизиялар жіберілді. 7-ші дивизия Таиландқа көшіп барды, онда жапондық оккупациялық армияны қарусыздандырып, одақтастардың әскери тұтқындарын босатып, елге қайтарды.[73] 20 дивизия жіберілді Француз үндіқыты, колонияның оңтүстік бөлігін алып жатыр. Бірнеше шайқас болды Вьет Мин тәуелсіздікке жетуді көздегендер.[74] 23-ші дивизия Яваға жіберілді, онда соғыстың аяқталуы голландиялық отаршылдық режимі мен тәуелсіздікті қолдаушылар арасында кең тәртіпсіздік пен қақтығыстар тудырды.[75]

Бирма

Негізгі мақала: Бирма науқаны

Сонымен бірге 9-шы дивизия Малайяны күшейтуге жіберілді, 1941 жылдың көктемінде Бирманы күшейту үшін жаяу әскерлер бригадасы жіберілді, содан кейін екінші бригада сол жылы келді.[64] 8 желтоқсанда Жапония армиясы Бирманы басып алды Сиам.[55] Withdrawing to India, the last British and Indian escaped from Burma in July 1942.[55]

Жапонияның Бирманы жаулап алуы

Негізгі мақала: Жапонияның Бирманы жаулап алуы

The Билин өзенінің шайқасы was fought in February 1942, by the 17-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы. The 17th Division held the Japanese at the Bilin River for two days of close-quarters jungle fighting. The Japanese tactics were to outflank, and eventually with encirclement imminent, they were given permission to fall back. The division disengaged under cover of darkness and began a 30 miles (48 km) retreat along the dusty track to the Ситтанг көпір.[76] The Ситтанг көпіріндегі шайқас followed after which 17th Division lost most of its artillery, vehicles and other heavy equipment.[77] Its infantry manpower was 3,484 just over 40% of its establishment, though it was already well under-strength before the battle started.[78] The Пегу шайқасы in March was carried out by the surviving elements of the 17th Division and the 7th British Armoured Brigade, which had just arrived from the Middle East.[79] Сәуірде Йенангяунг шайқасы was fought between the 7th Armoured Brigade, 48-ші Үндістан жаяу әскерлер бригадасы және 1st Burma Division басқару үшін Йенангяунг мұнай кен орындары. The Japanese suffered heavy casualties during the battle, but the Allied forces were too weak to hold the oil fields and had to retreat to the north. The fighting retreat to India, was successfully completed in May just before the monsoons would have cut them off.[79] Approximately 12,000 of the 40,000 Үнді prisoners of war who were captured either during the Малайлық науқан or surrendered at Singapore were led by Мохан Сингх ретінде Бірінші Үндістан ұлттық армиясы which was dissolved in December 1942.

Burma Campaign 1943

Негізгі мақала: Бирма науқаны 1942–43 жж

The Аракан науқаны, which began in December 1942, conducted by what at the time was an improvised formation 14-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы сәтсіз болды. Қарапайым британдық және үнділік сарбаз джунглиде шайқасуға дұрыс дайындалған жоқ, бұл бірнеше рет жеңілістермен бірге моральға кері әсер етті. This was exacerbated by poor administration in the rear areas. Зардап шеккендерді ауыстыру үшін жіберілген күшейту жобалары кейбір жағдайларда тіпті негізгі дайындықты аяқтамаған болып табылды.[80] There were also questions asked about the ability of the Indian Army's high command, which led to the creation of the position of Supreme Allied Commander Оңтүстік-Шығыс Азия қолбасшылығы, leaving the army high command to concentrate on internal security and administration.[81] There was continual patrol activity and low-key fighting south of Imphal, but neither army possessed the resources to mount decisive operations. 17th Division held positions around the town of Тиддим 100 miles (160 km) south of Imphal, and skirmished with units of the 33rd Japanese Division. The Japanese had a shorter and easier supply line from the port of Калева үстінде Чиндвин өзені and had the upper hand for most of 1942 and 1943.[82]

Бирма науқаны 1944 ж

Негізгі мақала: Бирма науқаны 1944 ж

The Әкімші қорабындағы шайқас (5-ші, 7 және 26th Indian, 81-ші дивизион (Батыс Африка), 36-шы Британдық жаяу әскер дивизиясы ) in February, came after a limited allied offensive. The Japanese had infiltrated the widely dispersed lines of the 7th Division, and moved north undetected crossed the Kalapanzin River and swung west and south, and attacked the HQ of the 7th Division. The forward divisions were ordered to dig in and hold their positions rather than retreat, while the reserve divisions advanced to their relief. On the ground, the fighting for the Admin Box was severe and Japanese fire caused heavy casualties in the crowded defences and twice set ammunition dumps on fire. However, all attempts to overrun the defenders were thwarted by the tanks of the 25-ші айдаһарлар. Although Allied casualties were higher than the Japanese, the Japanese had been forced to abandon many of their wounded to die. For the first time in the Burma Campaign, the Japanese tactics had been countered and turned against them and British and Indian soldiers had held and defeated a major Japanese attack.[28]

The Импхал шайқасы және Сангшак шайқасы (17-ші, 20-шы, 23-ші үнді дивизиясы, 50-ші үнді парашют бригадасы және 254-ші үнді танк бригадасы ) took place in the region around the city of Imphal, the capital of the state of Manipur in North-East India from March until July 1944. Japanese army and the Үндістан ұлттық армиясы attempted to destroy the Allied forces at Imphal and invade India, but were driven back into Burma with heavy losses.[83]

The Кохима шайқасы (50-ші үнді парашют бригадасы 5-ші, 7th Indian және 2nd British Division ) was the turning point of the Japanese U Go offensive. The Japanese attempted to capture Kohima ridge, a feature which dominated the road by which the major British and Indian troops at Imphal were supplied. British and Indian reinforcements counter-attacked to drive the Japanese from the positions they had captured. The Japanese abandoned the ridge, but continued to block the Kohima-Imphal road. From 16 May to 22 June, the British and Indian troops pursued the retreating Japanese and reopened the road. The battle ended on 22 June when British and Indian troops from Kohima and Imphal met at Milestone 109.[84]

Burma Campaign 1945

Негізгі мақала: Бирма науқаны 1944–45 жж

The Мейктила мен Мандалай шайқасы (5th 7th, 17th, 19th, 20th Indian, 2nd British Divisions and 254-ші және 255th Indian Tank Brigades ) between January and March 1945, were decisive battles near the end of the Burma Campaign. Despite logistical difficulties, the Allies were able to deploy large armoured and mechanised forces in Central Burma, and also possessed air supremacy. Most of the Japanese forces in Burma were destroyed during the battles, allowing the Allies to later recapture the capital, Rangoon, and reoccupy most of the country with little organised opposition.[85]

The Рамри ​​аралындағы шайқас (26-шы Үндістан жаяу әскер дивизиясы ) was fought for six weeks during January and February 1945, as part of the XV үнді корпусы 1944–45 offensive on the Southern Front of the Burma Campaign. Ramree Island lies off the Burma coast and was captured along with the rest of Southern Burma, during the early stages of the Campaign, by the rapidly advancing Imperial Japanese Army in 1942. In January 1945 the Allies were able to launch attacks to retake Ramree and its neighbour Cheduba, with the intention of building sea-supplied airbases on them.[86]

Дракула операциясы және Elephant Point шайқасы (5th, 17th Infantry, and 44-ші Үндістанның десанттық дивизиясы 2nd, 36th British Division and 255th Tank Brigade) was the name given to an airborne and amphibious attack on Rangoon by British and Indian forces. When it was launched, the Imperial Japanese Army had already abandoned the city.[87]

Жапония

Британдық достастықты басып алу күші

Негізгі мақала: Британдық достастықты басып алу күші

Indian Army units formed part of the Британдық достастықты басып алу күші (BCOF) Жапонияны басып алды. BCOF was responsible for supervising демилитаризация және Жапонияны жою 's war industries,[88] as well as the occupation of the western prefectures of Шимане, Ямагучи, Тоттори, Окаяма, Хиросима және Shikoku Island.

Еуропа

Франция

Негізгі мақалалар: Британ экспедициялық күші (Екінші дүниежүзілік соғыс) және Франция шайқасы

Probably the most unusual posting of any unit of the Indian Army during World War II was in 1940, when four mule companies of the Үндістан армиясының қызмет ету корпусы joined the British Expeditionary Force (BEF) in France. They were evacuated from Dunkirk with the rest of the BEF in May 1940,[4] and were still stationed in England in July 1942.[89]

Италия

Негізгі мақала: Итальяндық науқан (Екінші дүниежүзілік соғыс)

The Allies landed in Italy on 9 September 1943. The 4-ші, 8-ші және 10-шы Indian Divisions and the 43rd Independent Gurkha Infantry Brigade were all involved during the campaign[55][90]In October 1943, the 8th Indian Division fighting on the Адриатикалық front reached the Барбара сызығы which was breached in early November.[91] The 8th Division led the assault on the German defensive Бернхардт сызығы, кесіп өтті Сангро өзені and advanced to just short of Пескара where Eighth Army halted to wait for better weather in the spring.[92]

The 4th Indian Division took part in the second battle of Monte Cassino,[93] Финалда fourth battle of Monte Cassino on 11 May, on the Eighth Army front, XIII корпус had made two strongly opposed night crossings of the Rapido by the British 4th Division және 8th Indian Infantry Division.[94] By 18 May, the Germans had withdrawn to their next line.[95]

The Готикалық сызық formed the last major line of defence in the final stages of the war along the summits of the Апенниндер The Gothic Line was breached on both the Adriatic and the central Apennine fronts during the Геммано шайқасы in August (4th Indian Divisions last battle before moving to Greece).[96] Үстінде Америка Құрама Штаттарының бесінші армиясы 's far right wing, on the right of the XIII корпус front, 8th Indian Division fighting across trackless ground had captured the heights of Femina Morta, and 6th British Armoured Division had taken the San Godenzo Pass on Route 67 to Forlì, екеуі де 18 қыркүйекте. On 5 October, the 10th Indian Division, switched from Британдық X корпусы дейін Британдық V корпусы, had crossed the Fiumicino river high in the hills and turned the German defensive line on the river forcing the German Tenth Army units downstream to pull back towards Bologna.

Ішінде 1945 spring offensive, the critical role of getting across the Senio, honeycombed with defensive tunnels and bunkers front and rear, was given to the 8th Indian Division, reprising the role they played crossing the Rapido in the final Battle of Monte Cassino.[97] On 29 April 1945, the Germans signed an instrument of surrender; hostilities in Italy formally ceased on 2 May.[97]

Греция

Негізгі мақала: Грекиядағы азамат соғысы

On 24 October 1944, the 4th Indian Infantry Division were shipped to Greece, to help stabilise the country after the German withdrawal.[98] The plan called for the division to be dispersed in three widely scattered areas. The 7th Indian Brigade and Divisional troops were allocated Грек Македониясы, Фракия және Фессалия, with instructions to keep watch on the borders of Yugoslavia and Bulgaria. The 11th Indian Brigade would garrison the towns of Western Greece and the Ionian islands. The 5th Indian Brigade would take over the Aegean area and the Cyclades, and would move into Crete when the enemy garrisons in that island capitulated.[97]

3 желтоқсанда ELAS members of the Greek Government resigned. A general strike was declared, and police opened fire on demonstrators. Италияда 4-ші және 46th British Infantry Divisions were ordered to leave for Greece. On 15 January, a truce had been concluded in Athens, by the terms of which ELAS undertook to withdraw from the capital and Salonika and to occupy rural concentration areas. Except for isolated incidents, this truce ended operations in Greece.[97]

Үндістан

The 14-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы және 39th Indian Infantry Division were converted to training formations in 1943, and remained in India till the end of the war. Other units that only served in India include the 32-ші Үндістан бронды дивизиясы және 43rd Indian Armoured Division which never completed forming before being converted to the 44-ші Үндістанның десанттық дивизиясы in 1943. The Assam-based 21-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы was also broken up to form 44th Airborne in 1944. The 34-ші Үндістан жаяу әскер дивизиясы provided the garrison for Цейлон, and remained there during the war, it was disbanded in 1945, never having seen active service.[1]

Виктория кресі

Indian personnel received 4,000 awards for gallantry, and 31 Виктория Крест.[99] The Victoria Cross (VC) is the highest әскери безендіру, which is, or has been, awarded for valour "in the face of the enemy" to members of the armed forces of the Достастық countries, and previous Британ империясы аумақтар. The Victoria Cross is awarded for

... most conspicuous bravery, or some daring or pre-eminent act of valour or self-sacrifice, or extreme devotion to duty in the presence of the enemy.[100]

The following members of the Indian Army were recipients of the Victoria Cross in World War II;

East African campaign awards

During the pursuit of the enemy following the capture of Metemma on the night 31 January – 1 February 1941, for his persistence (over a period of 96 hours working from dawn to dusk) and gallantry, in personally supervising the clearing of 15 minefields.[101]
On 7 February 1941, at Keren, Eritrea, Richhpal Ram led a successful attack on the enemy and subsequently repelled six counter-attacks and then, without a shot left, brought the few survivors of his company back. Бес күн өткен соң, тағы бір шабуылды басқарған кезде оның оң аяғын ұшырып жіберді, бірақ ол қайтыс болғанға дейін өз адамдарын жігерлендіре берді.[102]

Malayan campaign awards

On 3 January 1942, near Kuantan, Malaya, the Japanese made a furious attack on the battalion and a strong enemy force penetrated the position. Cumming, with a small party of men, immediately led a counter-attack and although all his men became casualties and he, himself, had two bayonet wounds in the stomach he managed to restore the situation sufficiently for the major portion of the battalion and its vehicles to be withdrawn. Later, he drove in a carrier, under very heavy fire, collecting isolated detachments of his men and was again wounded. Оның керемет қимылдары бригаданың қауіпсіз кетуіне көмектесті.

Tunisian campaign awards

On the night of 19–20 April 1943, at Djebel Garci, Tunisia, despite being wounded took command of the company, leading them in hand-to-hand fighting. Wounded again, he continued rallying his men until he died.
On 5–6 April 1943, during the silent attack on Rass-es-Zouai, Tunisia, Lalbahadur Thapa, commanding two sections, made his first contact with the enemy at the foot of a pathway winding up a narrow cleft which was thickly studded with enemy posts. The garrison of the out-posts were all killed by the subadar and his men, by kukri or bayonet and the next machine-gun posts were dealt with similarly. Содан кейін бұл офицер өзімен және мылтықшылармен бірге төртеуін өлтірген оққа ұшқан биікке қарай күресін жалғастырды - қалғандары қашып кетті. This made advance by the whole division was made possible.[103]

Burma campaign awards

  • Капитан Michael Allmand. 6-шы Гурха мылтықтары (posthumous award)
    • On 11 June 1944, when his platoon come within 20 yards of the Pin Hmi Road Bridge, the enemy opened heavy and accurate fire, inflicting severe casualties and forcing the men to seek cover. Captain Allmand, however, with the utmost gallantry charged on by himself, hurling grenades into the enemy gun positions and killing three Japanese himself with his kukrie. Inspired by the splendid example of their platoon commander the surviving men followed him and captured their objective. Two days later Captain Allmand, owing to casualties among the officers, took over command of the Company and, dashing 30 yards ahead of it through long grass and marshy ground, swept by machine gun fire, personally killed a number of enemy machine gunners and successfully led his men onto the ridge of high ground that they had been ordered to seize. Once again, on 23 June, in the final attack on the Railway Bridge at Mogaung, Captain Allmand, although suffering from trench-foot, which made it difficult for him to walk, moved forward alone through deep mud and shell-holes and charged a Japanese machine gun nest single-handed, but he was mortally wounded and died shortly afterwards.[104]
  • Майор Фрэнк Джеральд Блейкер 9th Gurkha Rifles (posthumous award)
    • On 9 July 1944, Major Blaker was commanding a company which was held up during an important advance by close-range firing from medium and light machine-guns. Майор өте ауыр атыс кезінде өз адамдарынан озды және қолынан ауыр жараланғанына қарамастан, пулеметтерді тауып, позицияны жалғыз өзі бастады. Even when mortally wounded, he continued to cheer on his men whilst lying on the ground. Оның қорқынышты көшбасшылығы өз адамдарын шабуылға және мақсатты шешуге шабыттандырды.[105]
  • Наик Фазал Дин, 10-шы белуч полкі (posthumous award)
    • On 2 March 1945, during an attack, Naik Fazal Din's section was held up by fire from the enemy bunkers, whereupon he personally attacked the nearest bunker and silenced it, then led his men against the other. Suddenly six Japanese, led by two officers wielding swords, rushed out and Naik Fazal Din was run through the chest by one of them. As the sword was withdrawn, the naik wrested it from the hands of its owner and killed him with it. Having killed another Japanese with the sword he waved it aloft, continuing to encourage his men before staggering back to make his report and collapsing.[106]
  • Хавилдар Гаджи Гейл, 5-ші Гурха мылтықтары
    • During the period 24–27 May 1943, Havildar Gaje Ghale was in charge of a platoon of young soldiers engaged in attacking a strong Japanese position. Wounded in the arm, chest and leg he nevertheless continued to lead assault after assault, encouraging his men by shouting the Gurkha's battle-cry. Spurred on by the irresistible will of their leader, the platoon stormed and captured the position which the havildar then held and consolidated under heavy fire, refusing to go to the Regimental Aid post until ordered to do so.[107]
  • Мылтықшы Бханбхагта Гурунг, 2nd Gurkha Rifles
    • On 5 March 1945, his company became pinned down by an enemy sniper and were suffering casualties. As this sniper was inflicting casualties on the section, Rifleman Bhanbhagta Gurung, being unable to fire from the lying position, stood up fully exposed to the heavy fire and calmly killed the enemy sniper with his rifle, thus saving his section from suffering further casualties. The section advanced again but came under heavy fire once again. Without waiting for orders, Gurung dashed out to attack the first enemy fox-hole. Throwing two grenades, he killed the two occupants and without any hesitation rushed on to the next enemy fox-hole and killed the Japanese in it with his bayonet. He cleared two further fox-holes with bayonet and grenade. "During his single-handed attacks on these four enemy fox-holes, Rifleman Bhanbhagta Gurung was subjected to almost continuous and point-blank Light Machine Gun fire from a bunker on the North tip of the objective." For the fifth time, Gurung "went forward alone in the face of heavy enemy fire to knock out this position. He doubled forward and leapt on to the roof of the bunker from where, his hand grenades being finished, he flung two No. 77 smoke grenades into the bunker slit." Gurung killed two Japanese soldiers who ran out of the bunker with his Kukri, and then advanced into the cramped bunker and killed the remaining Japanese soldier. Gurung ordered three others to take up positions in the bunker. "The enemy counter-attack followed soon after, but under Rifleman Bhanbhagta Gurung's command the small party inside the bunker repelled it with heavy loss to the-enemy. Rifleman Bhanbhagta Gurung showed outstanding bravery and a complete disregard for his own safety. His courageous clearing of five enemy positions single-handed was in itself decisive in capturing the objective and his inspiring example to the rest of the Company contributed to the speedy consolidation of this success.[108]
  • Мылтықшы Лаххиман Гурунг, 8-ші Гурха мылтықтары
    • On 12–13 May 1945, Rifleman Lachhiman Gurung was manning the most forward post of his platoon which bore the brunt of an attack by at least 200 of the enemy. Twice he hurled back grenades which had fallen on his trench, but the third exploded in his right hand, blowing off his fingers, shattering his arm and severely wounding him in the face, body and right leg. His two comrades were also badly wounded but the rifleman, now alone and disregarding his wounds, loaded and fired his rifle with his left hand for four hours, calmly waiting for each attack which he met with fire at point blank range. Afterwards, when the casualties were counted, it is reported that there were 31 dead Japanese around his position which he had killed, with only one arm.[109]
  • Джемадар Abdul Hafiz, 9-шы Джат полкі (posthumous award)
    • On 6 April 1944, Jemadar Abdul Hafiz was ordered to attack with his platoon a prominent position held by the enemy, the only approach to which was across a bare slope and then up a very steep cliff. The Jemadar led the assault, killing several of the enemy himself and then pressed on regardless of machine-gun fire from another feature. He received two wounds, the second of which was fatal, but he had succeeded in routing an enemy vastly superior in numbers and had captured a most important position.[110]
  • Лейтенант Karamjeet Singh Judge, 15-ші Пенджаб полкі (posthumous award)
    • On 18 March 1945, Lieutenant Karamjeet Singh Judge, a platoon commander of a company ordered to capture a cotton mill, dominated the battlefield by his numerous acts of gallantry. After eliminating ten enemy bunkers he directed one tank to within 20 yards of another and asked the tank commander to cease fire while he went in to mop up. While doing so he was mortally wounded.[111]
  • Мылтықшы Ганжу-Лама, 7th Gurkha Rifles
    • On 12 June 1944,'B' Company was attempting to stem the enemy's advance when it came under heavy machine-gun and tank machine-gun fire. Rifleman Ganju Lama, with complete disregard for his own safety, took his PIAT gun and, crawling forward, succeeded in bringing the gun into action within 30 yards of the enemy tanks, knocking out two of them. Білегінің сынғанына және оның оң және сол қолындағы тағы екі ауыр жарақатқа қарамастан, ол алға қарай жылжып, қашып кетуге тырысқан танк экипажын тартты. Not until he had accounted for all of them did he consent to have his wounds dressed.[112]
  • Мылтықшы Тул Бахадур Пун, 6-шы Гурха мылтықтары
    • On 23 June 1944, during an attack on the railway bridge, a section of one of the platoons was wiped out with the exception of Rifleman Tul Bahadur Pun, his section commander and one other. Секция командирі дереу жау позициясын басқарды, бірақ үшінші адам сияқты бірден жарақат алды. Rifleman Pun, with a Bren gun continued the charge alone in the face of shattering fire and reaching the position, killed three of the occupants and put five more to flight, capturing two light machine-guns and much ammunition. Содан кейін ол взводтың қалған бөлігіне мақсатына жетуге мүмкіндік беріп, дәл тірек от берді.[113]
  • Мылтықшы Агансинг Рай, 5-ші Гурха мылтықтары
    • on 26 June 1944, under withering fire Agansing Rai and his party charged a machine-gun. Agansing Rai himself killed three of the crew. When the first position had been taken, he then led a dash on a machine-gun firing from the jungle, where he killed three of the crew, his men accounting for the rest. He subsequently tackled an isolated bunker single-handed, killing all four occupants. The enemy were now so demoralised that they fled and the second post was recaptured.[114]
  • Сепой Бхандари Рам, 10-шы белуч полкі
    • On 22 November 1944, Sepoy Bhandari Ram's platoon was pinned down by machine-gun fire. Although wounded he crawled up to a Japanese light machine-gun in full view of the enemy and was wounded again, but continued crawling to within 5 yards of his objective. He then threw a grenade into the position, killing the gunner and two others. This action inspired his platoon to rush and capture the enemy position. Only then did he allow his wounds to be dressed.[111]
  • Лэнс Наик Шер Шах, 16-шы Пенджаб полкі (posthumous award)
    • On 19–20 January 1945, Lance Naik Sher Shah was commanding a left forward section of his platoon when it was attacked by overwhelming numbers of Japanese. Ол екі шабуылды жаудың арасына кіріп, бос қашықтыққа ату арқылы бұзды. Екінші рет ол соққыға жығылып, аяғы сынды, бірақ ол жарақатының аз ғана екенін және үшінші шабуыл келгенде ол қайтадан алға ұмтылып, басынан атып өлтіргенге дейін жауды алға тартты.[111]
  • Наик Gian Singh, 15-ші Пенджаб полкі
    • On 2 March 1945, Naik Gian Singh who was in charge of the leading section of his platoon, went on alone firing his tommy gun, and rushed the enemy foxholes. In spite of being wounded in the arm, he went on, hurling grenades. He attacked and killed the crew of a cleverly concealed anti-tank gun, and then led his men down a lane clearing all enemy positions. He went on leading his section until the action had been satisfactorily completed.[115]
  • Наик Нанд Сингх, 11-сикх полкі
    • On 11–12 March 1944, Naik Nand Singh, commanding a leading section of the attack, was ordered to recapture a position gained by the enemy. Ол өте ауыр пулемет пен мылтық атқан кезде өз бөлімін пышақ қырымен өте тік жотамен көтерді және жамбасынан жараланғанымен, бірінші окопты басып алды. Содан кейін ол жалғыз алға ұмтылды және қайтадан беті мен иығынан жарақат алды, дегенмен екінші және үшінші траншеяларды басып алды.[116]
  • Хавилдар Паркаш Сингх, 8-ші Пенджаб полкі
    • On 6 January 1943, Havildar Parkash Singh drove his own carrier forward and rescued the crews of two disabled carriers under very heavy fire. Again on 19 January in the same area he rescued two more carriers which had been put out of action by an enemy anti-tank gun. He then went out yet again and brought to safety another disabled carrier containing two wounded men.[117]
  • Джемадар Пракаш Сингх Чиб, 13-ші шекара әскери мылтықтары (posthumous award)
    • On 16/17 February 1945, Jemadar Prakash Singh was commanding a platoon which took the main weight of fierce enemy attacks. Ол екі тобығынан жарақат алып, командирліктен босатылды, бірақ екінші командирі де жараланған кезде, ол кері жорғалап, қайтадан өз бөлімшесін басқарды, операцияларды басқарды және өз адамдарын жігерлендірді. He was wounded in both legs a second time but he continued to direct the defence, dragging himself from place to place by his hands. When wounded a third time and final time, he lay shouting the Dogra war-cry as he died, inspiring his company that finally drove off the enemy.[111]
  • Хавилдар Умрао Сингх, Indian Artillery Regiment
    • On 15–16 December 1944, Havildar Umrao Singh was a далалық мылтық detachment commander in an advanced section of the 30th Mountain Regiment, Indian Artillery, attached to the 81st West African Division. Singh's gun was in an advanced position, supporting the 8th Gold Coast Regiment. After a 90-minute sustained bombardment from 75 mm guns and mortars, Singh's gun position was attacked by at least two companies of Japanese infantry. A пайдалану Брен light machine gun he directed the rifle fire of the gunners, holding off the assault, and was wounded by two grenades. Шабуылшылардың екінші толқыны Сингх пен тағы екі зеңбірекшілерден басқаларының бәрін өлтірді, бірақ оларды да ұрып тастады. Үш сарбазда бірнеше ғана оқ қалды, ал шабуылшылардың үшінші толқыны шабуылдың алғашқы кезеңінде тез таусылды. Сингх қорықпастан «мылтық ұстаушыны» (ауыр темір таяқша, қарға барына ұқсас) алды және оны қоян-қолтық ұрыста қару ретінде пайдаланды. He was seen to strike down three infantrymen, before succumbing to a rain of blows. Six hours later, after a counterattack, he was found alive but unconscious near to his artillery piece, almost unrecognisable from a head injury, still clutching his gun bearer. Ten Japanese soldiers lay dead nearby. Оның далалық мылтығы сол күні қайта іске қосылды.
  • Субадар Рам Саруп Сингх, 1-Пенджаб полкі (posthumous award)
    • On 25 October 1944, two platoons were ordered to attack a particularly strong enemy position. The platoon commanded by Subadar Ram Sarup Singh attained its objective, completely routing the enemy, and although the subadar was wounded in both legs he insisted on carrying on. Later, the enemy's fierce counter-attack was only halted by Subadar Ram Sarup Singh's dashing counter-charge in which he killed four of the enemy himself. He was again wounded, in the thigh, but continued to lead his men, killing two more of the enemy, until he was mortally wounded.[111]
  • Субедар рөлін сомдайды Нетрабахадур Тхапа, 5-ші Гурха мылтықтары (posthumous award)
    • On 25–26 June 1944, Acting Subedar Thapa was in command of a small isolated hill post at Bishenpur, Burma when the Japanese army attacked in force. The men, inspired by their leader's example, held their ground and the enemy were beaten off, but casualties were very heavy and reinforcements were requested. Бірнеше сағаттан кейін олар келген кезде олар да үлкен шығынға ұшырады. Thapa retrieved the reinforcements' ammunition himself and mounted an offensive with grenades and kukris, until he was killed.[118]

Italian campaign awards

  • Наик Иешвант Гадж, 5-ші Махратта жеңіл жаяу әскері (posthumous award)
    • On 10 July 1944, a rifle section commanded by Naik Yeshwant Ghadge came under heavy machine-gun fire at close range which killed or wounded all members of the section except the commander. Without hesitation Naik Yeshwant Ghadge rushed the machine-gun position, first throwing a grenade which knocked out the machine-gun and firer and then he shot one of the gun crew. Ақырында, журналын ауыстыруға уақыты болмай, ол экипаждың қалған екі мүшесін өлімге тіреді. Ол жау мергені атып өлтірілді.
  • Мылтықшы Таман Гурунг, 5-ші Гурха мылтықтары (posthumous award)
    • On 10 November 1944, Rifleman Thaman Gurung was acting as a scout to a fighting patrol. Оның взводының өте күрделі галстридің арқасында, сөз жоқ, көптеген шығындарсыз өте қиын жағдайдан шыға алды және үш күн өткеннен кейін мүмкіндікті алуға мүмкіндік берген өте құнды мәліметтер алынды. Мылтықшының ерлігі оның өмірін қиды.[119]
  • Сепой Али Хайдар, 13-ші шекара әскери мылтықтары
    • On 9 April 1945, during the crossing of the Senio River, only Sepoy Ali Haidar and the two other men of his section managed to get across under heavy machine-gun fire. Then, while the other two covered him, the sepoy attacked the nearest strong point and, in spite of being wounded, put it out of action. In attacking a second strong-point he was again severely wounded but managed to crawl closer, throw a grenade and charge the post; two of the enemy were wounded, the remaining two surrendered. Ротаның қалған бөлігі өзеннен өтіп, плацдарм құра алды.[120]
  • Сепой Намдео Джадав, 5-ші Махратта жеңіл жаяу әскері
    • On 9 April 1945, Italy, when a small party were almost wiped out in an assault on the east floodbank of the river, Sepoy Namdeo Jadav carried two wounded men under heavy fire through deep water, up a steep bank and through a mine belt to safety. Содан кейін ол қайтыс болған жолдастарынан кек алуға бел буып, жаудың пулеметінің үш бекетін жойды. Ақыры, банктің басына көтеріліп, ол Маратадағы соғыс айқайын шығарды да, қалған компанияларды алға сермеді. Ол көптеген адамдардың өмірін сақтап қана қоймай, батальонға плацдармды қауіпсіздендіруге және ақыр аяғында осы аймақтағы жаудың барлық қарсылығын жеңуге мүмкіндік берді.[111]
  • Сепой Камал Рам, 8-ші Пенджаб полкі
    • On 12 May 1944, the company advance was held up by heavy machine-gun fire from four posts on the front and flanks. The capture of the position was essential and Sepoy Kamal Ram volunteered to get round the rear of the right post and silence it. He attacked the first two posts single-handed, killing or taking prisoner the occupants and together with a Havildar he then went on to complete the destruction of a third. His outstanding bravery unquestionably saved a difficult situation at a critical period of the battle.[121]
  • Мылтықшы Шер Бахадур Тхапа, 9th Gurkha Rifles (posthumous award)
    • On 18–19 September 1944, when a company of the 9th Gurkha Rifles encountered bitter opposition from a German prepared position, Rifleman Sher Bahadur Thapa and his section commander, who was afterwards badly wounded, charged and silenced an enemy machine-gun. Содан кейін винтовник жотаның ашық бөлігіне жалғыз барып, бұршақ жауған оққа назар аудармай, одан да көп пулеметтердің үнін өшіріп, шегініп жатқан жерді жауып, өлгенге дейін жараланған екі адамды құтқарды.[122]

Джордж Кросс

The Джордж Кросс (GC) is the counterpart of the Victoria Cross and the highest gallantry award for civilians as well as for military personnel in actions which are not in the face of the enemy, or for which purely military honours would not normally be granted.The following members of the Indian Army were recipients of the George Cross in World War II;

  • Капитан Mateen Ahmed Ansari, 7-ші Раджпут полкі (posthumous award)
    • He was taken prisoner by the Japanese after they invaded Hong Kong in December 1941. After the Japanese discovered that he was related to the ruler of one of the Princely States, they demanded that he renounce his allegiance to the British and foment discontent in the ranks of Indian prisoners in the prison camps. He refused and was thrown into the notorious Stanley Jail in May 1942, where he was starved and brutalised. When he remained firm in his allegiance to the British on his return to the prison camps, he was again incarcerated in Stanley Jail, where he was starved and tortured for five months. Содан кейін ол бастапқы лагерьге оралды, онда ол британдықтарға адалдығын жалғастырды, тіпті басқа тұтқындардың қашу әрекеттерін ұйымдастыруға көмектесті. Ол 30-дан астам британдық, қытайлық және үнділік тұтқындармен бірге өлім жазасына кесіліп, 1943 жылы 20 қазанда бастары кесілді.[123]
  • Sowar Дитто Рам, Орталық Үндістан жылқысы (өлімнен кейінгі марапат)
    • Совар Дитто Рам 1944 жылы 23 шілдеде Италияның Монте-Кассино қаласында жараланған жолдасқа көмектескен галластығы үшін Джордж Крестімен марапатталды.[124]
  • Подполковник Махмуд Хан Дуррани, 1-ші Бахавалпур жаяу әскері, Үндістан мемлекеттік күштері
    • Тұтқындау кезінде ол Үндістан мемлекеттік күштерінің 1-ші Бахавалпур жаяу әскеріне бекітілген. 1942 жылы Малайядағы шегініс кезінде ол және кішігірім сарбаздар тобы жапондардың демеушілігімен үнді ұлтшыл армиясына сатылып кеткенге дейін үш ай бойы тұтқындаудан жалтарып үлгерді. Ол INA-мен ынтымақтастықтан бас тартты және олардың Үндістанға агенттерді ендіру әрекеттеріне қарсы тұрды. 1944 жылы мамырда оны жапондар тұтқындады және жүйелі түрде аштық пен азаптауға алды, бірақ жолдастарын сатудан бас тартты. Содан кейін оны жапондар INA-ға тапсырды, сонда ол қайтадан аяусыз азапталып, бір уақытта өлім жазасына кесілді. Ол өзінің барлық сынақ кезеңінде берік болды.[40]
  • Лэнс Наик Ислам-ад-Дин, 9-шы Джат полкі (өлімнен кейінгі марапат)
    • 1945 жылы 12 сәуірде Орталық Бирманың Пхавве қаласында ол басқаларды құтқару үшін өз өмірін құрбан етті.[125]
  • Наик Кирпа Рам 13-ші шекара әскери мылтықтары (өлімнен кейінгі марапат)
    • Бангалордағы демалыс лагерінде далалық атыс жаттығуы кезінде мылтық гранаты дұрыс атылып, оның бөлімінен сегіз ярд қашықтықта құлады. Жиырма сегіз жасар сарбаз алға қарай ұмтылып, ер адамдарға жасырынуды сұрап, оны қауіпсіз қашықтыққа лақтыруға тырысты. Бұл оның қолында жарылып, оны өлімге соқтырды, бірақ оның жанқиярлығы жолдастарын зияннан құтқарды.[126]
  • Хавилдар Абдул Рахман, 9-шы Джат полкі (өлімнен кейінгі марапат)
    • Ол 1945 жылы 22 ақпанда Явадағы Клетекте әуе апатынан құтқару кезінде көрсеткен галлантиясы үшін безендірілді.[127]
  • Лейтенант Субраманиан, Виктория ханшайымының жеке медреселік саперлері мен кеншілері (өлімнен кейінгі марапат)
    • 1944 жылы 24 маусымда өзгелерді жарылыстан қорғау үшін өзін минаның астына лақтырып, өз өмірін құрбан етті.[128]

Салдары

Жапон лагерінен босатылған үнділік әскери тұтқындар Жаңа Британия, PNG

Екінші дүниежүзілік соғыс Үнді империясынан келген 87000-нан астам сарбаздардың, әуе экипаждарының және теңізшілердің өмірін қиды,[99] Оған 24 338 адам қаза тауып, 11 754 адам хабар-ошарсыз кетті.[129] басым көпшілігі Үнді армиясының мүшелері. Тағы 34 354 адам жараланды,[99]

Үндістанның 79 489 қызметкері әскери тұтқындар (Әскери тұтқындаушылар), неміс және / немесе итальян күштері 15,000–17,000.[130] Осы ұсталғандардың 2500-ден 4000-ға дейін итальян тіліне қабылданды Баттаглиона Азад Хиндустан және / немесе неміс Индия легионы, одақтастармен күресу ниетімен.[130][131] Жапондық күштер тұтқындаған 40 000-нан астам үнділік әскери тұтқындаулар жапонды қолдайтындарға өз еркімен келді Үндістан ұлттық армиясы (INA), ол Бирмада және Үндістанның солтүстік-шығысында одақтастармен соғысқан. Сингапурдың құлдырауында алынған 60 000 үнділік әскери тұтқындардың 11000-ы жапон лагерлерінде аурулардан, тамақтанбау, физикалық зорлық-зомбылықтан немесе шамадан тыс жұмыс салдарынан қайтыс болды;[132] олардың көпшілігі жеткізілді Жаңа Гвинея немесе Соломон аралдары, онда олар жапон күштерінің мәжбүрлі жұмысы ретінде қолданылды.

1943 жылдың аяғында, Италия одақтастарға капитуляция жасаған кезде, үндістер әскери тұтқындар лагерінен қашқан немесе босатылған он мыңдаған одақтастардың әскери тұтқыны арасында болды. 1943 және 1944 жылдары Германиядан 128 үнді әскери тұтқыны оралды тұтқындарды ауыстыру.[133] Еуропада 200-ден астам үнділік тұтқындау тұтқында қайтыс болды.[134] 1945 жылдың 30 сәуіріне қарай 8950 үнді әскери тұтқыны ғана неміс лагерлерінде қалды.[131] Неміс Индия легионы майдандағы аз қимылдарды көрді, аз шығынға ұшырады және көптеген әскерилер әскери лагерлерге қайтарылды. 1945 жылы шілдеде Ұлыбритания үкіметі кем дегенде 1045 мүше болғанын хабарлады Легион Үндістанға қайтарылған немесе Ұлыбританияда жауап алу үшін ұсталған, ал 700-ге жуығы Еуропада бостандықта болды.[130][131]) Керісінше, ИНА-ға алынған әскери қызметшілердің 2615-і одақтастарға қарсы әрекетте өлтірілген немесе хабар-ошарсыз кеткен.[135]

Екінші дүниежүзілік соғыс Үндістан армиясы Ұлыбританияның әскери аппараттарының құрамында соңғы рет шайқасты, өйткені тәуелсіздік пен бөлініс 1947 ж.[136] 1947 жылы 3 маусымда Ұлыбритания үкіметі суб-континенттің Үндістан мен Пәкістанды бөлу жоспарын жариялады. 1947 жылы 30 маусымда қарулы күштерді бөлу тәртібі келісілді. Бөлінгеннен кейін британдық үнді армиясы жаңаға бөлінді Үндістан армиясы және Пәкістан армиясы. Фельдмаршал Клод Аучинлек, содан кейін Бас қолбасшы, Үндістан, бөлімшелердің, дүкендердің және басқалардың біркелкі бөлінуін қамтамасыз ету үшін Жоғарғы Бас Қолбасшы болып тағайындалды. 1947 жылдың 1 шілдесінде екі ел де 1947 жылдың 15 тамызына дейін өздерінің қарулы күштерін жедел басқара алатындығы туралы жарияланды.[дәйексөз қажет ]

Сондай-ақ қараңыз

Ескертулер

  1. ^ а б c г. e Sumner, б.25
  2. ^ «Достастық соғысының қабірлері жөніндегі комиссияның Үндістан бойынша есебі 2007–2008» (PDF). Достастықтың соғыс қабірлері жөніндегі комиссия. Архивтелген түпнұсқа (PDF) 2010 жылғы 18 маусымда. Алынған 7 қыркүйек 2009.
  3. ^ https://issuu.com/wargravescommission/docs/ar_2014-2015?e=4065448/31764375
  4. ^ а б c г. e f ж Sumner, б.23
  5. ^ а б http://www.cwgc.org/foreverindia/context/indian-army-in-2nd-world-war.php
  6. ^ «Мұрағатталған көшірме». Архивтелген түпнұсқа 2015 жылғы 24 мамырда. Алынған 24 мамыр 2015.CS1 maint: тақырып ретінде мұрағатталған көшірме (сілтеме)
  7. ^ Каушик Рой, «Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде Үндістан армиясының кеңеюі және орналасуы: 1939-45,»Армия тарихи зерттеулер қоғамының журналы, 2010 ж. Күз, т. 88 355 шығарылым, 248-268 бб
  8. ^ Самнер, б.15
  9. ^ Луи және Браун, 284 б
  10. ^ а б Sumner, 13 бет
  11. ^ Луи және Браун, 285 б
  12. ^ Перри, б.101
  13. ^ а б c г. e Перри, с.102
  14. ^ а б c Перри, 103-бет
  15. ^ Перри, 103-104 бет
  16. ^ Питер Стэнли, «Қиындықтарда ұлы»: Жаңа Гвинеядағы әскери тұтқындар «, Австралиялық соғыс мемориалы журналы (Қазан 2002) # 37 желіде
  17. ^ а б c г. e f ж Перри, с.108
  18. ^ Перри, б.112
  19. ^ а б c г. Перри, 111-бет
  20. ^ Джеффрис және Андерсон, 19-20 бет
  21. ^ Мореман (2005), б.164
  22. ^ Джеффрис және Андерсон 21-бет
  23. ^ Джеффрис және Андерсон, б.23
  24. ^ Джеффрис және Андерсон, б.24
  25. ^ Жіңішке, 377-бет
  26. ^ Жіңішке, с.477
  27. ^ а б c г. e Перри, б.1114
  28. ^ а б Аллен, 187–188 бб
  29. ^ «50-ші парашют бригадасы». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 12 қазан 2009.
  30. ^ «Үндістанның 44 десанттық дивизиясы». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 12 қазан 2009.
  31. ^ а б Брейли, 22-бет
  32. ^ «Үндістанның 44 десанттық дивизиясы». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 10 қазан 2009.
  33. ^ а б «Артиллерия полкі». Ғаламдық қауіпсіздік. Алынған 11 қазан 2009.
  34. ^ «Индекс деректері». Жауынгерлік тәртіп. Архивтелген түпнұсқа 14 маусым 2008 ж. Алынған 11 қазан 2009.
  35. ^ «Үнді инженерлері». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 12 қазан 2009.
  36. ^ Қоңыр, б.140
  37. ^ Доғал, б.61
  38. ^ а б Қоңыр, б.134
  39. ^ «Үнді корпусының бірлік индексі». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 10 қазан 2009.
  40. ^ а б «Махмуд Хан Дуррани». Джордж Крос базасы. Архивтелген түпнұсқа 31 мамыр 2008 ж. Алынған 9 қазан 2009.
  41. ^ Джексон, с.376–377
  42. ^ Жіңішке, б.216
  43. ^ Мореман мен Андерсон, 4 бет
  44. ^ а б c Мореман мен Андерсон, б.5
  45. ^ «Палестина мен Трансжорданның Британдық штабы». Жауынгерлік тәртіп. Архивтелген түпнұсқа 2011 жылғы 14 тамызда. Алынған 14 желтоқсан 2008.
  46. ^ «9 армияның тарихы және қолбасшылары [Британдық достастық]». Жауынгерлік тәртіп. Архивтелген түпнұсқа 2012 жылғы 16 мамырда. Алынған 14 желтоқсан 2008.
  47. ^ «9-армияның қолбасшылары». Жауынгерлік тәртіп. Архивтелген түпнұсқа 2012 жылғы 16 мамырда. Алынған 14 желтоқсан 2008.
  48. ^ Лайман және Джеррард, 19-бет
  49. ^ Лайман және Джеррард, 7-8 бет
  50. ^ а б Brayley & Chappel, 4 бет
  51. ^ Brayley & Chappell, б.5
  52. ^ «Оңтүстік армиясының бағынушылары». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 11 қазан 2009.
  53. ^ «Солтүстік Батыс Армиясы». Жауынгерлік тәртіп. Алынған 14 қазан 2009.
  54. ^ а б c г. e f Риддик, б.115
  55. ^ а б c г. e f ж сағ Риддик, б.116
  56. ^ Қоңыр, 98-бет
  57. ^ а б Қоңыр, б.101
  58. ^ Ford & White б.26
  59. ^ Қоңыр, 103-110 бет
  60. ^ «Британ Сомалиландының шапқыншылығы». Екінші дүниежүзілік соғыстың Stone & Stone онлайн дерекқоры. Алынған 5 қазан 2009.
  61. ^ Комптон МакКензи, 130 бет
  62. ^ Комптон Маккензи, 132-133 бет
  63. ^ Комптон Маккензи, 130-136 бб
  64. ^ а б Перри, 107-бет
  65. ^ Черчилль, 36-бет
  66. ^ Уоррен, 275 б
  67. ^ Черчилль, 87–89 беттер
  68. ^ Л.Клемен (1999–2000), «1942 ж. Британдық Борнеоның шапқыншылығы», Ұмытылған науқан: Нидерландтық Шығыс Индиядағы науқан 1941–1942 жж.
  69. ^ «25-ші үнді дивизиясы». Бирма жұлдыздарының қауымдастығы. Архивтелген түпнұсқа 2009 жылғы 12 шілдеде. Алынған 14 қазан 2009.
  70. ^ Уоррен, 297–299 бб
  71. ^ Харпер, 154-бет
  72. ^ Вонг, Джиллиан. «Сингапур Жапонияның екінші дүниежүзілік екінші дүниежүзілік соғысқа тапсырылу мерейтойын атап өтті». Ирравади. Алынған 15 қазан 2009.
  73. ^ Рейнольдс, б.413
  74. ^ Данн, 176–177 беттер
  75. ^ Макмиллан, 19 бет
  76. ^ Жіңішке, б.17.
  77. ^ Жіңішке, б.18
  78. ^ Лидл Харт, 218-бет
  79. ^ а б «7-ші брондалған бригада». Қорғаныс министрлігі. Архивтелген түпнұсқа 2009 жылғы 21 тамызда. Алынған 8 қазан 2009.
  80. ^ Аллен, б.115
  81. ^ Перри, 110 бет
  82. ^ Жіңішке, 284-бет
  83. ^ Аллен, 159-162 бб
  84. ^ «Кохима шайқасы» (PDF). Қорғаныс министрлігі. Архивтелген түпнұсқа (PDF) 6 тамызда 2009 ж. Алынған 11 қазан 2009.
  85. ^ Мореман (2005), с.175–197
  86. ^ Мореман (2005), 181 б
  87. ^ Haining, 166–167 бб
  88. ^ Британдық Достастықтың Оккупация күші 1945–52 жж, AWM.
  89. ^ Джексон, с.366
  90. ^ Чэппелл, 58-бет
  91. ^ Карвер, 90-бет
  92. ^ Карвер, 103-бет
  93. ^ Маждалания, б. 128
  94. ^ Бэдсей, 150 бет
  95. ^ Бэдсей, б.154
  96. ^ Zuehlke, б.340
  97. ^ а б c г. «Жолбарыс жеңеді». Х.М. Үндістан үкіметінің кеңсе кеңсесі. 1946 ж. Алынған 12 қазан 2009.
  98. ^ Хойт, 186-бет
  99. ^ а б c Шервуд, Марика. «Колониялар, колониялар және Екінші дүниежүзілік соғыс». BBC тарихы. Алынған 8 қазан 2009.
  100. ^ «Әскери наградалар мен наградалар». Қорғаныс министрлігі. Архивтелген түпнұсқа 2007 жылғы 27 қыркүйекте. Алынған 30 қаңтар 2007.
  101. ^ «Тарих бөлімі - Vapps Sappers». Корольдік инженерлер мұражайы. Архивтелген түпнұсқа 10 тамызда 2006 ж. Алынған 9 қазан 2009.
  102. ^ «Ричхпал Рам». Ұлттық мұрағат. Алынған 9 қазан 2009.
  103. ^ «№ 36053». Лондон газеті (Қосымша). 11 маусым 1943. б. 2719.
  104. ^ «№ 36764». Лондон газеті (Қосымша). 26 қазан 1944. б. 4900.
  105. ^ «№ 36715». Лондон газеті (Қосымша). 26 қыркүйек 1944. б. 4423.
  106. ^ «Фазель Дин». Бирма жұлдыздарының қауымдастығы. Архивтелген түпнұсқа 2009 жылғы 20 шілдеде. Алынған 9 қазан 2009.
  107. ^ «№ 36190». Лондон газеті (Қосымша). 28 қыркүйек 1943. б. 4347.
  108. ^ «№ 37107». Лондон газеті (Қосымша). 1 маусым 1945. б. 2831.
  109. ^ «№ 37195». Лондон газеті (Қосымша). 24 шілде 1945. б. 3861.
  110. ^ «Джемадар Абдул Хафиз». Қорғаныс министрлігі. Архивтелген түпнұсқа 2008 жылғы 18 қазанда. Алынған 9 қазан 2009.
  111. ^ а б c г. e f «Виктория кресттері». Ұлттық мұрағат. Алынған 9 қазан 2009.
  112. ^ «№ 36690». Лондон газеті (Қосымша). 5 қыркүйек 1944. 4157–4158 бб.
  113. ^ «№ 36785». Лондон газеті (Қосымша). 1944 ж. 7 қараша. 5129.
  114. ^ «№ 36730». Лондон газеті (Қосымша). 3 қазан 1944. б. 4569.
  115. ^ «Наик Гиан Сингх». Қорғаныс министрлігі. Архивтелген түпнұсқа 2009 жылғы 29 наурызда. Алынған 9 қазан 2009.
  116. ^ «Нанд Сингх». Ұлттық армия мұражайы. Архивтелген түпнұсқа 2009 жылғы 12 қарашада. Алынған 9 қазан 2009.
  117. ^ Шарна, 222 б
  118. ^ «№ 36742». Лондон газеті (Қосымша). 10 қазан 1944. б. 4673.
  119. ^ «№ 36950». Лондон газеті (Қосымша). 20 ақпан 1945. б. 1039.
  120. ^ «Али Хайдар ВК». The Guardian. Лондон. 1999 жылғы 27 шілде. Алынған 9 қазан 2009.
  121. ^ «Сепой Камал Рам». Қорғаныс министрлігі. Архивтелген түпнұсқа 2009 жылғы 25 қазанда. Алынған 9 қазан 2009.
  122. ^ «№ 36860». Лондон газеті (Қосымша). 26 желтоқсан 1944. б. 5933.
  123. ^ «№ 37536». Лондон газеті (Қосымша). 16 сәуір 1946. б. 1949 ж.
  124. ^ «Дитто Рам». Джордж Крос базасы. Архивтелген түпнұсқа 31 мамыр 2008 ж. Алынған 9 қазан 2009.
  125. ^ «Ислам-ад-Дин». Джордж Крос базасы. Архивтелген түпнұсқа 31 мамыр 2008 ж. Алынған 9 қазан 2009.
  126. ^ «Кирпа Рам». Джордж Крос базасы. Архивтелген түпнұсқа 31 мамыр 2008 ж. Алынған 9 қазан 2009.
  127. ^ «Абдул Рахман». Джордж Крос базасы. Архивтелген түпнұсқа 16 қараша 2007 ж. Алынған 18 қараша 2007.
  128. ^ «Субраманиан». Джордж Крос базасы. Архивтелген түпнұсқа 31 мамыр 2008 ж. Алынған 9 қазан 2009.
  129. ^ "'Достастықтың соғыс қабірлері жөніндегі комиссияның құрмет кітабының берешегі ». Direct.gov.uk. Архивтелген түпнұсқа 2011 жылғы 11 маусымда. Алынған 15 маусым 2011.
  130. ^ а б c Дж.Дудс, 2004 ж., «Ешқашан болмаған ерлер: Екінші дүниежүзілік соғыстағы үнділік тұтқындар», Оңтүстік Азия: Оңтүстік Азия зерттеулер журналы, т. 27, жоқ. 2, pp189, 191, 209.
  131. ^ а б c Үндістан бойынша мемлекеттік хатшы [Артур Хендерсон], 1946, Қауымдар палатасының пікірсайыстары, 425 том, (8 шілде).
  132. ^ Ian Dear & MRD Foot, Екінші дүниежүзілік соғыстың Оксфорд серігі, Оксфорд, OUP, (2001) б. 443.
  133. ^ Арие Дж. Кочави, Тұтқындауға қарсы тұру. Ұлыбритания мен Америка Құрама Штаттары және олардың фашистік Германиядағы әскери күштері (Лондон және Чапель Хилл: University of North Carolina Press, 2005, p136).
  134. ^ Достастықтың соғыс қабірлері жөніндегі комиссия, 2014 ж. Соғыс өлігін табыңыз (11 мамыр 2014).
  135. ^ Майкл Клодфелтер. Соғыс және қарулы қақтығыстар: кездейсоқтық және басқа қайраткерлер туралы статистикалық анықтама, 1500–2000. 2-ші басылым. 2002 ж ISBN  0-7864-1204-6. б. 556
  136. ^ Перри, б.119

Әдебиеттер тізімі

  • Аллен, Луи (1984). Бирма: Ең ұзақ соғыс. Дентальды мұқабалар. ISBN  0-460-02474-4.
  • Андерс, Лесли. Ледо жолы: Генерал Джозеф В. Стилвеллдің Қытайға апаратын жолы (1965)
  • Бадси, Стивен (2000). Екінші дүниежүзілік соғыстың Хатчинсон атласы ұрыс жоспарлары: алдында және кейін. Тейлор және Фрэнсис. ISBN  1-57958-265-6.
  • Баркави, Тарак. «Колониялардағы мәдениет және күрес: екінші дүниежүзілік соғыстағы үнді армиясы», Қазіргі заман тарихы журналы 41 (2006): 325–55. желіде
  • Блант, Элисон (2005). Тұрғылықты жері және диаспорасы: ағылшын-үнді әйелдері және үйдегі кеңістіктік саясат. Вили Блэквелл. ISBN  1-4051-0055-9.
  • Брейли, Мартин; Чаппелл, Майк (2002). Британ армиясы 1939–45 (3): Қиыр Шығыс. Osprey Publishing. ISBN  1-84176-238-5.
  • Brown, F Yeats (2007). Жауынгерлік Үндістан. Кітап оқу. ISBN  1-4067-3397-0.
  • Карвер, фельдмаршал лорд (2001). Императорлық соғыс мұражайы 1943-1945 жылдардағы Италиядағы соғыс кітабы. Сидгвик пен Джексон. ISBN  0-330-48230-0.
  • Чаппелл, Майк (1993). Гурхалар. Osprey Publishing. ISBN  1-85532-357-5.
  • Черчилль, Уинстон (1986). Екінші дүниежүзілік соғыстың 4-томы. Хоутон Мифлин Харкурт. ISBN  0-395-41058-4.
  • Данн, Питер М (1985). Бірінші Вьетнам соғысы. C Hurst & Co. ISBN  0-905838-87-4.
  • Форд, Кен; Ақ, Джон (2008). Газала 1942: Роммельдің ең ұлы жеңісі. Osprey Publishing. ISBN  1-84603-264-4.
  • Гай, Алан Дж. Және Питер Б.Бойден, редакция. Радж сарбаздары: Үндістан армиясы 1600–1947 жж (Ковентри, Ұлыбритания: Ұлттық армия мұражайы, 1997)
  • Харпер, Стивен (1985). Құтқарылу кереметі: Хиросима мен Нагасакиді бомбалау ісі. Сидгвик пен Джексон. ISBN  0-283-99282-4.
  • Haining, Peter (2007). Банзай аңшылары: жапондарды жеңген кішкентай кемелердің ұмытылған армадасы, 1944-45 жж. Анова кітаптары. ISBN  1-84486-052-3.
  • Хойт, Эдвин Палмер. Артқы су соғысы: 1943-1945 жылдардағы Италиядағы одақтастар жорығы. Greenwood Publishing Group. ISBN  0-275-97478-2.
  • Джексон, Эшли (2005). Британ империясы және екінші дүниежүзілік соғыс. Continuum International Publishing Group. ISBN  1-85285-417-0.
  • Джеффрис, Алан және Патрик Роуз, редакция. Үндістан армиясы 1939-47: тәжірибе және даму (Фарнхам: Эшгейт, 2012), 244б Интернеттегі шолу
  • Джеффрис, Алан; Андерсон, Дункан (2005). Қиыр Шығыстағы Британ армиясы 1941-45 ж. Osprey Publishing. ISBN  1-84176-790-5.
  • Хан, Ясмин. The Raj At War: A People’s History of India's Second World War. Екінші дүниежүзілік соғыс (Random House India, 2015); АҚШ пен Ұлыбританияда жарияланған Үндістан соғыс кезінде: субконтинент және екінші дүниежүзілік соғыс (Oxford UP 2015)
  • Латимер, Джон (2004). Бирма: Ұмытылған соғыс, Лондон: Джон Мюррей.
  • Лидл Харт, насыбайгүл (1970). Екінші дүниежүзілік соғыс тарихы. G P Путнам. ISBN  0-306-80912-5.
  • Луи, Уильям Роджер; Браун, Джудит М (2001). Британ империясының Оксфорд тарихы: ХХ ғасырдың Британ империясының Оксфорд тарихының 4-томы. Оксфорд университетінің баспасы. ISBN  0-19-924679-3.
  • Линан, Роберт; Джеррард, Ховард (2006). Ирак 1941 ж.: Басра, Хаббания, Фаллуджа және Багдад үшін шайқастар. Osprey Publishing. ISBN  1-84176-991-6.
  • Макмиллан, Ричард (2005). Британдықтардың Индонезияны басып алуы 1945-1946 жж. Маршрут. ISBN  0-415-35551-6.
  • Мореман, Тим; Андерсон, Дункан (2007). Шөл егеуқұйрықтары: Солтүстік Африкадағы Британдық 8-армия 1941-43 жж. Osprey Publishing. ISBN  1-84603-144-3.
  • Moreman, T R (2005). Джунгли, жапондықтар мен Ұлыбритания достастығы әскерлері, 1941-45 ж. Маршрут. ISBN  0-7146-4970-8.
  • Перри, Фредерик Уильям (1988). Достастық армиялары: екі дүниежүзілік соғыстағы жұмыс күші және ұйым. Manchester University Press ND. ISBN  0-7190-2595-8.
  • Прасад, Бишешвар. Бирмадан шегіну, 1941-1942 жж (Дели, 1954) желідегі ресми тарих
  • Прасад, С.Н., К.Д.Бхаргава, П.Н.Хера. Бирманы қайта жаулап алу, I том: 1942 жылғы маусым - 1944 жылғы маусым (Дели: 1958) желідегі 1-том; желідегі 2-том
  • Рагаван, Сринат. Үндістан соғысы: Екінші дүниежүзілік соғыс және қазіргі Оңтүстік Азияның құрылуы (2016). кең ауқымды ғылыми сауалнама үзінді
  • Рой, Каушик. «Отаршылдық контекстіндегі әскери адалдық: Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі Үндістан армиясының мысалдары». Әскери тарих журналы 73.2 (2009): 497-529.
  • Раина, Б.Л. Екінші әлемдегі Үндістан қарулы күштерінің ресми тарихы 5 т. 1963).
  • Рейнольдс, Брюс Е (2005). Тайландтың құпия соғысы: Екінші Дүниежүзілік соғыс кезіндегі еркін тайлар, OSS және SOE. Кембридж университеті. ISBN  0-521-83601-8.
  • Риддик, Джон Ф (2006). Британдық Үндістан тарихы. Greenwood Publishing Group. ISBN  0-313-32280-5.
  • Роуз, Патрик. Үндістан армиясы, 1939–47: тәжірибе және даму (Routledge, 2016).
  • Рой, Каушик, «Отаршылдық жағдайындағы әскери адалдық: Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі Үндістан армиясының мысалдары», Әскери тарих журналы (2009) 73 №2 144–172 бб желіде
  • Рой, Каушик. «Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде Үндістан армиясының кеңеюі және орналасуы: 1939–45,» Армия тарихи зерттеу қоғамының журналы, (2010) 88 # 355, 248–268 бб
  • Рой, Каушик, ред. Үндістан армиясы екі дүниежүзілік соғыста (Брилл, 2011).
  • Рой, Каушик, ред. Отаршыл Үндістандағы соғыс және қоғам, 1807-1945 жж (Oxford UP, 2010).
  • Шарма, Гаутам (1990). Ерлік пен құрбандық: Үндістан армиясының әйгілі полктері. Одақтас баспагерлер. ISBN  81-7023-140-X.
  • Жіңішке, Уильям (1956). Жеңіске жету. Букеттер туралы кітаптар. ISBN  1-56849-077-1.
  • Самнер, Ян (2001). Үндістан армиясы 1914-1947 жж. Osprey Publishing. ISBN  1-84176-196-6.
  • Войгт, Йоханнес. Екінші дүниежүзілік соғыстағы Үндістан (1988).
  • Уоррен, Алан (2007). Ұлыбританияның ең үлкен жеңілісі: Сингапур 1942 ж. Continuum International Publishing Group. ISBN  1-85285-597-5.

Сыртқы сілтемелер